Book 4
Chapter 43
|
1
viśeṣeṇa tu sugrīvo hanumatyartham uktavān sa hi tasmin hariśreṣṭhe niścitārtho 'rthasādhane 2 na bhūmau nāntarikṣe vā nāmbare nāmarālaye nāpsu vā gatisaṃgaṃ te paśyāmi haripuṃgava 3 sāsurāḥ sahagandharvāḥ sanāganaradevatāḥ viditāḥ sarvalokās te sasāgaradharādharāḥ 4 gatir vegaś ca tejaś ca lāghavaṃ ca mahākape pitus te sadṛśaṃ vīra mārutasya mahaujasaḥ 5 tejasā vāpi te bhūtaṃ samaṃ bhuvi na vidyate tad yathā labhyate sītā tattvam evopapādaya 6 tvayy eva hanumann asti balaṃ buddhiḥ parākramaḥ deśakālānuvṛttaś ca nayaś ca nayapaṇḍita 7 tataḥ kāryasamāsaṃgam avagamya hanūmati viditvā hanumantaṃ ca cintayām āsa rāghavaḥ 8 sarvathā niścitārtho 'yaṃ hanūmati harīśvaraḥ niścitārthataraś cāpi hanūmān kāryasādhane 9 tad evaṃ prasthitasyāsya parijñātasya karmabhiḥ bhartrā parigṛhītasya dhruvaḥ kāryaphalodayaḥ 10 taṃ samīkṣya mahātejā vyavasāyottaraṃ harim kṛtārtha iva saṃvṛttaḥ prahṛṣṭendriyamānasaḥ 11 dadau tasya tataḥ prītaḥ svanāmāṅkopaśobhitam aṅgulīyam abhijñānaṃ rājaputryāḥ paraṃtapaḥ 12 anena tvāṃ hariśreṣṭha cihnena janakātmajā matsakāśād anuprāptam anudvignānupaśyati 13 vyavasāyaś ca te vīra sattvayuktaś ca vikramaḥ sugrīvasya ca saṃdeśaḥ siddhiṃ kathayatīva me 14 sa tad gṛhya hariśreṣṭhaḥ sthāpya mūrdhni kṛtāñjaliḥ vanditvā caraṇau caiva prasthitaḥ plavagottamaḥ 15 sa tat prakarṣan hariṇāṃ balaṃ mahad; babhūva vīraḥ pavanātmajaḥ kapi gatāmbude vyomni viśuddhamaṇḍalaḥ; śaśīva nakṣatragaṇopaśobhitaḥ 16 atibalabalam āśritas tavāhaṃ; harivaravikramavikramair analpaiḥ pavanasuta yathābhigamyate sā; janakasutā hanumaṃs tathā kuruṣva |
1
विशेषेण तु सुग्रीवॊ हनुमत्यर्थम उक्तवान स हि तस्मिन हरिश्रेष्ठे निश्चितार्थॊ ऽरथसाधने 2 न भूमौ नान्तरिक्षे वा नाम्बरे नामरालये नाप्सु वा गतिसंगं ते पश्यामि हरिपुंगव 3 सासुराः सहगन्धर्वाः सनागनरदेवताः विदिताः सर्वलॊकास ते ससागरधराधराः 4 गतिर वेगश च तेजश च लाघवं च महाकपे पितुस ते सदृशं वीर मारुतस्य महौजसः 5 तेजसा वापि ते भूतं समं भुवि न विद्यते तद यथा लभ्यते सीता तत्त्वम एवॊपपादय 6 तवय्य एव हनुमन्न अस्ति बलं बुद्धिः पराक्रमः देशकालानुवृत्तश च नयश च नयपण्डित 7 ततः कार्यसमासंगम अवगम्य हनूमति विदित्वा हनुमन्तं च चिन्तयाम आस राघवः 8 सर्वथा निश्चितार्थॊ ऽयं हनूमति हरीश्वरः निश्चितार्थतरश चापि हनूमान कार्यसाधने 9 तद एवं परस्थितस्यास्य परिज्ञातस्य कर्मभिः भर्त्रा परिगृहीतस्य धरुवः कार्यफलॊदयः 10 तं समीक्ष्य महातेजा वयवसायॊत्तरं हरिम कृतार्थ इव संवृत्तः परहृष्टेन्द्रियमानसः 11 ददौ तस्य ततः परीतः सवनामाङ्कॊपशॊभितम अङ्गुलीयम अभिज्ञानं राजपुत्र्याः परंतपः 12 अनेन तवां हरिश्रेष्ठ चिह्नेन जनकात्मजा मत्सकाशाद अनुप्राप्तम अनुद्विग्नानुपश्यति 13 वयवसायश च ते वीर सत्त्वयुक्तश च विक्रमः सुग्रीवस्य च संदेशः सिद्धिं कथयतीव मे 14 स तद गृह्य हरिश्रेष्ठः सथाप्य मूर्ध्नि कृताञ्जलिः वन्दित्वा चरणौ चैव परस्थितः पलवगॊत्तमः 15 स तत परकर्षन हरिणां बलं महद; बभूव वीरः पवनात्मजः कपि गताम्बुदे वयॊम्नि विशुद्धमण्डलः; शशीव नक्षत्रगणॊपशॊभितः 16 अतिबलबलम आश्रितस तवाहं; हरिवरविक्रमविक्रमैर अनल्पैः पवनसुत यथाभिगम्यते सा; जनकसुता हनुमंस तथा कुरुष्व |