KJV

1  I lifted up⁵³⁷⁵ mine eyes⁵⁸⁶⁹ again, and looked,⁷²⁰⁰ and behold²⁰⁰⁹ a man³⁷⁶ with a measuring⁴⁰⁶⁰ line²²⁵⁶ in his hand.³⁰²⁷

2  Then said⁵⁵⁹ I, Whither⁵⁷⁵ goest¹⁹⁸⁰ thou?⁸⁵⁹ And he said⁵⁵⁹ unto⁴¹³ me, To measure^{4058 853} Jerusalem,³³⁸⁹ to see⁷²⁰⁰ what⁴¹⁰⁰ is the breadth⁷³⁴¹ thereof, and what⁴¹⁰⁰ is the length⁷⁵³ thereof.

3  And, behold,²⁰⁰⁹ the angel⁴³⁹⁷ that talked¹⁶⁹⁶ with me went forth,³³¹⁸ and another³¹² angel⁴³⁹⁷ went out³³¹⁸ to meet⁷¹²⁵ him,

4  And said⁵⁵⁹ unto⁴¹³ him, Run,⁷³²³ speak¹⁶⁹⁶ to⁴¹³ this¹⁹⁷⁵ young man,⁵²⁸⁸ saying,⁵⁵⁹ Jerusalem³³⁸⁹ shall be inhabited³⁴²⁷ as towns without walls⁶⁵¹⁹ for the multitude^{4480 7230} of men¹²⁰ and cattle⁹²⁹ therein:⁸⁴³²

5  For I,⁵⁸⁹ saith⁵⁰⁰² the LORD,³⁰⁶⁸ will be¹⁹⁶¹ unto her a wall²³⁴⁶ of fire⁷⁸⁴ round about,⁵⁴³⁹ and will be¹⁹⁶¹ the glory³⁵¹⁹ in the midst⁸⁴³² of her.

6  Ho,¹⁹⁴⁵ ho,¹⁹⁴⁵ come forth, and flee⁵¹²⁷ from the land^{4480 776} of the north,⁶⁸²⁸ saith⁵⁰⁰² the LORD:³⁰⁶⁸ for³⁵⁸⁸ I have spread you abroad^{6566 853} as the four⁷⁰² winds⁷³⁰⁷ of the heaven,⁸⁰⁶⁴ saith⁵⁰⁰² the LORD.³⁰⁶⁸

7  Deliver thyself,⁴⁴²² O¹⁹⁴⁵ Zion,⁶⁷²⁶ that dwellest³⁴²⁷ with the daughter¹³²³ of Babylon.⁸⁹⁴

8  For³⁵⁸⁸ thus³⁵⁴¹ saith⁵⁵⁹ the LORD³⁰⁶⁸ of hosts;⁶⁶³⁵ After³¹⁰ the glory³⁵¹⁹ hath he sent⁷⁹⁷¹ me unto⁴¹³ the nations¹⁴⁷¹ which spoiled⁷⁹⁹⁷ you: for³⁵⁸⁸ he that toucheth⁵⁰⁶⁰ you toucheth⁵⁰⁶⁰ the apple⁸⁹² of his eye.⁵⁸⁶⁹

9  For,³⁵⁸⁸ behold,²⁰⁰⁹ I will shake^{5130 853} mine hand³⁰²⁷ upon⁵⁹²¹ them, and they shall be¹⁹⁶¹ a spoil⁷⁹⁹⁸ to their servants:⁵⁶⁵⁰ and ye shall know³⁰⁴⁵ that³⁵⁸⁸ the LORD³⁰⁶⁸ of hosts⁶⁶³⁵ hath sent⁷⁹⁷¹ me.

10  Sing⁷⁴⁴² and rejoice,⁸⁰⁵⁵ O daughter¹³²³ of Zion:⁶⁷²⁶ for,³⁵⁸⁸ lo,²⁰⁰⁹ I come,⁹³⁵ and I will dwell⁷⁹³¹ in the midst⁸⁴³² of thee, saith⁵⁰⁰² the LORD.³⁰⁶⁸

11  And many⁷²²⁷ nations¹⁴⁷¹ shall be joined³⁸⁶⁷ to⁴¹³ the LORD³⁰⁶⁸ in that¹⁹³¹ day,³¹¹⁷ and shall be¹⁹⁶¹ my people:⁵⁹⁷¹ and I will dwell⁷⁹³¹ in the midst⁸⁴³² of thee, and thou shalt know³⁰⁴⁵ that³⁵⁸⁸ the LORD³⁰⁶⁸ of hosts⁶⁶³⁵ hath sent⁷⁹⁷¹ me unto⁴¹³ thee.

12  And the LORD³⁰⁶⁸ shall inherit^{5157 853} Judah³⁰⁶³ his portion²⁵⁰⁶ in⁵⁹²¹ the holy⁶⁹⁴⁴ land,¹²⁷ and shall choose⁹⁷⁷ Jerusalem³³⁸⁹ again.⁵⁷⁵⁰

13  Be silent,²⁰¹³ O all³⁶⁰⁵ flesh,¹³²⁰ before^{4480 6440} the LORD:³⁰⁶⁸ for³⁵⁸⁸ he is raised up⁵⁷⁸² out of his holy⁶⁹⁴⁴ habitation.^{4480 4583}

Sep

1 καὶ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ τέσσαρα κέρατα

2 καὶ εἶπα πρὸς τὸν ἄγγελον τὸν λαλοῦντα ἐν ἐμοί τί ἐστιν ταῦτα κύριε καὶ εἶπεν πρός με ταῦτα τὰ κέρατα τὰ διασκορπίσαντα τὸν Ιουδαν καὶ τὸν Ισραηλ

3 καὶ ἔδειξέν μοι κύριος τέσσαρας τέκτονας

4 καὶ εἶπα τί οὗτοι ἔρχονται ποιῆσαι καὶ εἶπεν πρός με ταῦτα τὰ κέρατα τὰ διασκορπίσαντα τὸν Ιουδαν καὶ τὸν Ισραηλ κατέαξαν καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἦρεν κεφαλήν καὶ εἰσῆλθον οὗτοι τοῦ ὀξῦναι αὐτὰ εἰς χεῖρας αὐτῶν τὰ τέσσαρα κέρατα τὰ ἔθνη τὰ ἐπαιρόμενα κέρας ἐπὶ τὴν γῆν κυρίου τοῦ διασκορπίσαι αὐτήν

5 καὶ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ σχοινίον γεωμετρικόν

6 καὶ εἶπα πρὸς αὐτόν ποῦ σὺ πορεύῃ καὶ εἶπεν πρός με διαμετρῆσαι τὴν Ιερουσαλημ τοῦ ἰδεῖν πηλίκον τὸ πλάτος αὐτῆς ἐστιν καὶ πηλίκον τὸ μῆκος

7 καὶ ἰδοὺ ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν ἐν ἐμοὶ εἱστήκει καὶ ἄγγελος ἕτερος ἐξεπορεύετο εἰς συνάντησιν αὐτῷ

8 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν λέγων δράμε καὶ λάλησον πρὸς τὸν νεανίαν ἐκεῖνον λέγων κατακάρπως κατοικηθήσεται Ιερουσαλημ ἀπὸ πλήθους ἀνθρώπων καὶ κτηνῶν ἐν μέσῳ αὐτῆς

9 καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτῇ λέγει κύριος τεῖχος πυρὸς κυκλόθεν καὶ εἰς δόξαν ἔσομαι ἐν μέσῳ αὐτῆς

10 ὦ ὦ φεύγετε ἀπὸ γῆς βορρᾶ λέγει κύριος διότι ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων τοῦ οὐρανοῦ συνάξω ὑμᾶς λέγει κύριος

11 εἰς Σιων ἀνασῴζεσθε οἱ κατοικοῦντες θυγατέρα Βαβυλῶνος

12 διότι τάδε λέγει κύριος παντοκράτωρ ὀπίσω δόξης ἀπέσταλκέν με ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ σκυλεύσαντα ὑμᾶς διότι ὁ ἁπτόμενος ὑμῶν ὡς ἁπτόμενος τῆς κόρης τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτοῦ

13 διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἐπιφέρω τὴν χεῖρά μου ἐπ᾽ αὐτούς καὶ ἔσονται σκῦλα τοῖς δουλεύουσιν αὐτοῖς καὶ γνώσεσθε διότι κύριος παντοκράτωρ ἀπέσταλκέν με

14 τέρπου καὶ εὐφραίνου θύγατερ Σιων διότι ἰδοὺ ἐγὼ ἔρχομαι καὶ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ σου λέγει κύριος

15 καὶ καταφεύξονται ἔθνη πολλὰ ἐπὶ τὸν κύριον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἔσονται αὐτῷ εἰς λαὸν καὶ κατασκηνώσουσιν ἐν μέσῳ σου καὶ ἐπιγνώσῃ ὅτι κύριος παντοκράτωρ ἐξαπέσταλκέν με πρὸς σέ

16 καὶ κατακληρονομήσει κύριος τὸν Ιουδαν τὴν μερίδα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν ἁγίαν καὶ αἱρετιεῖ ἔτι τὴν Ιερουσαλημ

17 εὐλαβείσθω πᾶσα σὰρξ ἀπὸ προσώπου κυρίου διότι ἐξεγήγερται ἐκ νεφελῶν ἁγίων αὐτοῦ

Tan

‎1 ‏וָאֶשָּׂ֥א אֶת־עֵינַ֖י וָאֵ֑רֶא וְהִנֵּ֖ה אַרְבַּ֥ע קְרָנֽוֹת׃

‎2 ‏וָאֹמַ֗ר אֶל־הַמַּלְאָ֛ךְ הַדֹּבֵ֥ר בִּ֖י מָה־אֵ֑לֶּה וַיֹּ֣אמֶר אֵלַ֔י אֵ֤לֶּה הַקְּרָנוֹת֙ אֲשֶׁ֣ר זֵר֣וּ אֶת־יְהוּדָ֔ה אֶת־יִשְׂרָאֵ֖ל וִירוּשָׁלָֽם׃¹ ס

‎3 ‏וַיַּרְאֵ֣נִי יְהוָ֔ה אַרְבָּעָ֖ה חָרָשִֽׁים׃

‎4 ‏וָאֹמַ֕ר מָ֛ה אֵ֥לֶּה בָאִ֖ים לַֽעֲשׂ֑וֹת וַיֹּ֣אמֶר לֵאמֹ֗ר אֵ֣לֶּה הַקְּרָנ֞וֹת אֲשֶׁר־זֵ֣רוּ אֶת־יְהוּדָ֗ה כְּפִי־אִישׁ֙ לֹא־נָשָׂ֣א רֹאשׁ֔וֹ וַיָּבֹ֤אוּ אֵ֙לֶּה֙ לְהַחֲרִ֣יד אֹתָ֔ם לְיַדּ֞וֹת אֶת־קַרְנ֣וֹת הַגּוֹיִ֗ם הַנֹּשְׂאִ֥ים קֶ֛רֶן אֶל־אֶ֥רֶץ יְהוּדָ֖ה לְזָרוֹתָֽהּ׃ ס

‎5 ‏וָאֶשָּׂ֥א עֵינַ֛י וָאֵ֖רֶא וְהִנֵּה־אִ֑ישׁ וּבְיָד֖וֹ חֶ֥בֶל מִדָּֽה׃

‎6 ‏וָאֹמַ֕ר אָ֖נָה אַתָּ֣ה הֹלֵ֑ךְ וַיֹּ֣אמֶר אֵלַ֗י לָמֹד֙ אֶת־יְר֣וּשָׁלִַ֔ם לִרְא֥וֹת כַּמָּֽה־רָחְבָּ֖הּ וְכַמָּ֥ה אָרְכָּֽהּ׃

‎7 ‏וְהִנֵּ֗ה הַמַּלְאָ֛ךְ הַדֹּבֵ֥ר בִּ֖י יֹצֵ֑א וּמַלְאָ֣ךְ אַחֵ֔ר יֹצֵ֖א לִקְרָאתֽוֹ׃

‎8 ‏וַיֹּ֣אמֶר אֵלָ֔ו^q רֻ֗ץ דַּבֵּ֛ר אֶל־הַנַּ֥עַר הַלָּ֖ז לֵאמֹ֑ר פְּרָזוֹת֙ תֵּשֵׁ֣ב יְרוּשָׁלִַ֔ם מֵרֹ֥ב אָדָ֛ם וּבְהֵמָ֖ה בְּתוֹכָֽהּ׃

‎9 ‏וַאֲנִ֤י אֶֽהְיֶה־לָּהּ֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה ח֥וֹמַת אֵ֖שׁ סָבִ֑יב וּלְכָב֖וֹד אֶֽהְיֶ֥ה¹ בְתוֹכָֽהּ׃ פ

‎10 ‏ה֣וֹי ה֗וֹי וְנֻ֛סוּ מֵאֶ֥רֶץ צָפ֖וֹן נְאֻם־יְהוָ֑ה כִּ֠י כְּאַרְבַּ֞ע רוּח֧וֹת הַשָּׁמַ֛יִם פֵּרַ֥שְׂתִּי אֶתְכֶ֖ם נְאֻם־יְהוָֽה׃

‎11 ‏ה֥וֹי צִיּ֖וֹן הִמָּלְטִ֑י יוֹשֶׁ֖בֶת בַּת־בָּבֶֽל׃ ס

‎12 ‏כִּ֣י כֹ֣ה אָמַר֮ יְהוָ֣ה צְבָאוֹת֒ אַחַ֣ר כָּב֔וֹד שְׁלָחַ֕נִי אֶל־הַגּוֹיִ֖ם הַשֹּׁלְלִ֣ים אֶתְכֶ֑ם כִּ֚י הַנֹּגֵ֣עַ בָּכֶ֔ם נֹגֵ֖עַ בְּבָבַ֥ת עֵינֽוֹ׃

‎13 ‏כִּ֠י הִנְנִ֨י מֵנִ֤יף אֶת־יָדִי֙ עֲלֵיהֶ֔ם וְהָי֥וּ שָׁלָ֖ל לְעַבְדֵיהֶ֑ם וִֽידַעְתֶּ֕ם כִּֽי־יְהוָ֥ה צְבָא֖וֹת שְׁלָחָֽנִי׃ ס

‎14 ‏רָנִּ֥י וְשִׂמְחִ֖י בַּת־צִיּ֑וֹן כִּ֧י הִנְנִי־בָ֛א וְשָׁכַנְתִּ֥י בְתוֹכֵ֖ךְ נְאֻם־יְהוָֽה׃

‎15 ‏וְנִלְווּ֩ גוֹיִ֨ם רַבִּ֤ים אֶל־יְהוָה֙ בַּיּ֣וֹם הַה֔וּא וְהָ֥יוּ לִ֖י לְעָ֑ם וְשָׁכַנְתִּ֣י בְתוֹכֵ֔ךְ וְיָדַ֕עַתְּ כִּי־יְהוָ֥ה צְבָא֖וֹת שְׁלָחַ֥נִי אֵלָֽיִךְ׃

‎16 ‏וְנָחַ֨ל יְהוָ֤ה אֶת־יְהוּדָה֙ חֶלְק֔וֹ עַ֖ל אַדְמַ֣ת הַקֹּ֑דֶשׁ וּבָחַ֥ר ע֖וֹד בִּירוּשָׁלִָֽם׃

‎17 ‏הַ֥ס כָּל־בָּשָׂ֖ר מִפְּנֵ֣י יְהוָ֑ה כִּ֥י נֵע֖וֹר מִמְּע֥וֹן קָדְשֽׁוֹ׃ ס

Vul

1 Et levavi oculos meos, et vidi, et ecce vir, et in manu ejus funiculus mensorum.

2 Et dixi: Quo tu vadis? Et dixit ad me: Ut metiar Jerusalem, et videam quanta sit latitudo ejus, et quanta longitudo ejus.

3 Et ecce angelus qui loquebatur in me egrediebatur, et angelus alius egrediebatur in occursum ejus:

4 et dixit ad eum: Curre, loquere ad puerum istum, dicens: Absque muro habitabitur Jerusalem, præ multitudine hominum et jumentorum in medio ejus.

5 Et ego ero ei, ait Dominus, murus ignis in circuitu, et in gloria ero in medio ejus.

6 [O, o, fugite de terra aquilonis, dicit Dominus,
quoniam in quatuor ventos cæli dispersi vos, dicit Dominus.

7 O Sion! fuge, quæ habitas apud filiam Babylonis:

8 quia hæc dicit Dominus exercituum:
Post gloriam misit me ad gentes quæ spoliaverunt vos:
qui enim tetigerit vos, tangit pupillam oculi mei:

9 quia ecce ego levo manum meam super eos,
et erunt prædæ his qui serviebant sibi:
et cognoscetis quia Dominus exercituum misit me.

10 Lauda et lætare, filia Sion, quia ecce ego venio,
et habitabo in medio tui, ait Dominus.

11 Et applicabuntur gentes multæ ad Dominum in die illa,
et erunt mihi in populum,
et habitabo in medio tui:
et scies quia Dominus exercituum misit me ad te.

12 Et possidebit Dominus Judam partem suam in terra sanctificata,
et eliget adhuc Jerusalem.

13 Sileat omnis caro a facie Domini,
quia consurrexit de habitaculo sancto suo.]