KJV

1  To the chief Musician,⁵³²⁹ A Psalm of David,¹⁷³² to bring to remembrance.²¹⁴² Make haste, O God,⁴³⁰ to deliver⁵³³⁷ me; make haste²³⁶³ to help⁵⁸³³ me, O LORD.³⁰⁶⁸

2  Let them be ashamed⁹⁵⁴ and confounded²⁶⁵⁹ that seek after¹²⁴⁵ my soul:⁵³¹⁵ let them be turned⁵⁴⁷² backward,²⁶⁸ and put to confusion,³⁶³⁷ that desire²⁶⁵⁵ my hurt.⁷⁴⁵¹

3  Let them be turned back⁷⁷²⁵ for⁵⁹²¹ a reward⁶¹¹⁸ of their shame¹³²² that say,⁵⁵⁹ Aha,¹⁸⁸⁹ aha.¹⁸⁸⁹

4  Let all³⁶⁰⁵ those that seek¹²⁴⁵ thee rejoice⁷⁷⁹⁷ and be glad⁸⁰⁵⁵ in thee: and let such as love¹⁵⁷ thy salvation³⁴⁴⁴ say⁵⁵⁹ continually,⁸⁵⁴⁸ Let God⁴³⁰ be magnified.¹⁴³¹

5  But I⁵⁸⁹ am poor⁶⁰⁴¹ and needy:³⁴ make haste²³⁶³ unto me, O God:⁴³⁰ thou⁸⁵⁹ art my help⁵⁸²⁸ and my deliverer;⁶⁴⁰³ O LORD,³⁰⁶⁸ make no⁴⁰⁸ tarrying.³⁰⁹

Sep

1 τῷ Δαυιδ υἱῶν Ιωναδαβ καὶ τῶν πρώτων αἰχμαλωτισθέντων ὁ θεός ἐπὶ σοὶ ἤλπισα μὴ καταισχυνθείην εἰς τὸν αἰῶνα

2 ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ῥῦσαί με καὶ ἐξελοῦ με κλῖνον πρός με τὸ οὖς σου καὶ σῶσόν με

3 γενοῦ μοι εἰς θεὸν ὑπερασπιστὴν καὶ εἰς τόπον ὀχυρὸν τοῦ σῶσαί με ὅτι στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου εἶ σύ

4 ὁ θεός μου ῥῦσαί με ἐκ χειρὸς ἁμαρτωλοῦ ἐκ χειρὸς παρανομοῦντος καὶ ἀδικοῦντος

5 ὅτι σὺ εἶ ἡ ὑπομονή μου κύριε κύριος ἡ ἐλπίς μου ἐκ νεότητός μου

6 ἐπὶ σὲ ἐπεστηρίχθην ἀπὸ γαστρός ἐκ κοιλίας μητρός μου σύ μου εἶ σκεπαστής ἐν σοὶ ἡ ὕμνησίς μου διὰ παντός

7 ὡσεὶ τέρας ἐγενήθην τοῖς πολλοῖς καὶ σὺ βοηθὸς κραταιός

8 πληρωθήτω τὸ στόμα μου αἰνέσεως ὅπως ὑμνήσω τὴν δόξαν σου ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν μεγαλοπρέπειάν σου

9 μὴ ἀπορρίψῃς με εἰς καιρὸν γήρους ἐν τῷ ἐκλείπειν τὴν ἰσχύν μου μὴ ἐγκαταλίπῃς με

10 ὅτι εἶπαν οἱ ἐχθροί μου ἐμοὶ καὶ οἱ φυλάσσοντες τὴν ψυχήν μου ἐβουλεύσαντο ἐπὶ τὸ αὐτὸ

11 λέγοντες ὁ θεὸς ἐγκατέλιπεν αὐτόν καταδιώξατε καὶ καταλάβετε αὐτόν ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ ῥυόμενος

12 ὁ θεός μὴ μακρύνῃς ἀπ᾽ ἐμοῦ ὁ θεός μου εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες

13 αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐκλιπέτωσαν οἱ ἐνδιαβάλλοντες τὴν ψυχήν μου περιβαλέσθωσαν αἰσχύνην καὶ ἐντροπὴν οἱ ζητοῦντες τὰ κακά μοι

14 ἐγὼ δὲ διὰ παντὸς ἐλπιῶ καὶ προσθήσω ἐπὶ πᾶσαν τὴν αἴνεσίν σου

15 τὸ στόμα μου ἐξαγγελεῖ τὴν δικαιοσύνην σου ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν σωτηρίαν σου ὅτι οὐκ ἔγνων γραμματείας

16 εἰσελεύσομαι ἐν δυναστείᾳ κυρίου κύριε μνησθήσομαι τῆς δικαιοσύνης σου μόνου

17 ἐδίδαξάς με ὁ θεός ἐκ νεότητός μου καὶ μέχρι νῦν ἀπαγγελῶ τὰ θαυμάσιά σου

18 καὶ ἕως γήρους καὶ πρεσβείου ὁ θεός μὴ ἐγκαταλίπῃς με ἕως ἂν ἀπαγγείλω τὸν βραχίονά σου πάσῃ τῇ γενεᾷ τῇ ἐρχομένῃ τὴν δυναστείαν σου καὶ τὴν δικαιοσύνην σου

19 ὁ θεός ἕως ὑψίστων ἃ ἐποίησας μεγαλεῖα ὁ θεός τίς ὅμοιός σοι

20 ὅσας ἔδειξάς μοι θλίψεις πολλὰς καὶ κακάς καὶ ἐπιστρέψας ἐζωοποίησάς με καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆς γῆς πάλιν ἀνήγαγές με

21 ἐπλεόνασας τὴν μεγαλοσύνην σου καὶ ἐπιστρέψας παρεκάλεσάς με καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆς γῆς πάλιν ἀνήγαγές με

22 καὶ γὰρ ἐγὼ ἐξομολογήσομαί σοι ἐν σκεύει ψαλμοῦ τὴν ἀλήθειάν σου ὁ θεός ψαλῶ σοι ἐν κιθάρᾳ ὁ ἅγιος τοῦ Ισραηλ

23 ἀγαλλιάσονται τὰ χείλη μου ὅταν ψάλω σοι καὶ ἡ ψυχή μου ἣν ἐλυτρώσω

24 ἔτι δὲ καὶ ἡ γλῶσσά μου ὅλην τὴν ἡμέραν μελετήσει τὴν δικαιοσύνην σου ὅταν αἰσχυνθῶσιν καὶ ἐντραπῶσιν οἱ ζητοῦντες τὰ κακά μοι

Tan

‎1 ‏לַ֝מְנַצֵּ֗חַ לְדָוִ֥ד לְהַזְכִּֽיר׃

‎2 ‏אֱלֹהִ֥ים לְהַצִּילֵ֑נִי יְ֝הוָ֗ה לְעֶזְרָ֥תִי חֽוּשָֽׁה׃

‎3 ‏יֵבֹ֣שׁוּ וְיַחְפְּרוּ֮ מְבַקְשֵׁ֪י נַ֫פְשִׁ֥י יִסֹּ֣גוּ אָ֭חוֹר וְיִכָּלְמ֑וּ חֲ֝פֵצֵ֗י רָעָתִֽי׃

‎4 ‏יָ֭שׁוּבוּ עַל־עֵ֣קֶב בָּשְׁתָּ֑ם הָ֝אֹמְרִ֗ים הֶ֘אָ֥ח׀ הֶאָֽח׃

‎5 ‏יָ֘שִׂ֤ישׂוּ וְיִשְׂמְח֨וּ׀ בְּךָ֗ כָּֽל־מְבַ֫קְשֶׁ֥יךָ וְיֹאמְר֣וּ תָ֭מִיד יִגְדַּ֣ל אֱלֹהִ֑ים אֹ֝הֲבֵ֗י יְשׁוּעָתֶֽךָ׃

‎6 ‏וַאֲנִ֤י׀ עָנִ֣י וְאֶבְיוֹן֮ אֱלֹהִ֪ים חֽוּשָׁ֫ה־לִּ֥י עֶזְרִ֣י וּמְפַלְטִ֣י אַ֑תָּה יְ֝הוָ֗ה אַל־תְּאַחַֽר׃

Vul

1 Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. [In te, Domine, speravi; non confundar in æternum.

2 In justitia tua libera me, et eripe me:
inclina ad me aurem tuam, et salva me.

3 Esto mihi in Deum protectorem,
et in locum munitum, ut salvum me facias:
quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu.

4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris,
et de manu contra legem agentis, et iniqui:

5 quoniam tu es patientia mea, Domine;
Domine, spes mea a juventute mea.

6 In te confirmatus sum ex utero;
de ventre matris meæ tu es protector meus;
in te cantatio mea semper.

7 Tamquam prodigium factus sum multis;
et tu adjutor fortis.

8 Repleatur os meum laude,
ut cantem gloriam tuam,
tota die magnitudinem tuam.

9 Ne projicias me in tempore senectutis;
cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.

10 Quia dixerunt inimici mei mihi,
et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum,

11 dicentes: Deus dereliquit eum:
persequimini et comprehendite eum,
quia non est qui eripiat.

12 Deus, ne elongeris a me;
Deus meus, in auxilium meum respice.

13 Confundantur et deficiant detrahentes animæ meæ;
operiantur confusione et pudore qui quærunt mala mihi.

14 Ego autem semper sperabo,
et adjiciam super omnem laudem tuam.

15 Os meum annuntiabit justitiam tuam,
tota die salutare tuum.
Quoniam non cognovi litteraturam,

16 introibo in potentias Domini;
Domine, memorabor justitiæ tuæ solius.

17 Deus, docuisti me a juventute mea;
et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua.

18 Et usque in senectam et senium,
Deus, ne derelinquas me,
donec annuntiem brachium tuum generationi omni quæ ventura est,
potentiam tuam,

19 et justitiam tuam, Deus, usque in altissima;
quæ fecisti magnalia, Deus: quis similis tibi?

20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas!
et conversus vivificasti me,
et de abyssis terræ iterum reduxisti me.

21 Multiplicasti magnificentiam tuam;
et conversus consolatus es me.

22 Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus;
psallam tibi in cithara, sanctus Israël.

23 Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi;
et anima mea quam redemisti.

24 Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam,
cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi.]