Book 5
Chapter 30
|
1
tataḥ śākhāntare līnaṃ dṛṣṭvā calitamānasā sā dadarśa kapiṃ tatra praśritaṃ priyavādinam 2 sā tu dṛṣṭvā hariśreṣṭhaṃ vinītavad upasthitam maithilī cintayām āsa svapno 'yam iti bhāminī 3 sā taṃ samīkṣyaiva bhṛśaṃ visaṃjñā; gatāsukalpeva babhūva sītā cireṇa saṃjñāṃ pratilabhya caiva; vicintayām āsa viśālanetrā 4 svapno mayāyaṃ vikṛto 'dya dṛṣṭaḥ; śākhāmṛgaḥ śāstragaṇair niṣiddhaḥ svasty astu rāmāya salakṣmaṇāya; tathā pitur me janakasya rājñaḥ 5 svapno 'pi nāyaṃ na hi me 'sti nidrā; śokena duḥkhena ca pīḍitāyāḥ sukhaṃ hi me nāsti yato 'smi hīnā; tenendupūrṇapratimānanena 6 ahaṃ hi tasyādya mano bhavena; saṃpīḍitā tad gatasarvabhāvā vicintayantī satataṃ tam eva; tathaiva paśyāmi tathā śṛṇomi 7 manorathaḥ syād iti cintayāmi; tathāpi buddhyā ca vitarkayāmi kiṃ kāraṇaṃ tasya hi nāsti rūpaṃ; suvyaktarūpaś ca vadaty ayaṃ mām 8 namo 'stu vācaspataye savajriṇe; svayambhuve caiva hutāśanāya anena coktaṃ yad idaṃ mamāgrato; vanaukasā tac ca tathāstu nānyathā |
1
ततः शाखान्तरे लीनं दृष्ट्वा चलितमानसा सा ददर्श कपिं तत्र परश्रितं परियवादिनम 2 सा तु दृष्ट्वा हरिश्रेष्ठं विनीतवद उपस्थितम मैथिली चिन्तयाम आस सवप्नॊ ऽयम इति भामिनी 3 सा तं समीक्ष्यैव भृशं विसंज्ञा; गतासुकल्पेव बभूव सीता चिरेण संज्ञां परतिलभ्य चैव; विचिन्तयाम आस विशालनेत्रा 4 सवप्नॊ मयायं विकृतॊ ऽदय दृष्टः; शाखामृगः शास्त्रगणैर निषिद्धः सवस्त्य अस्तु रामाय सलक्ष्मणाय; तथा पितुर मे जनकस्य राज्ञः 5 सवप्नॊ ऽपि नायं न हि मे ऽसति निद्रा; शॊकेन दुःखेन च पीडितायाः सुखं हि मे नास्ति यतॊ ऽसमि हीना; तेनेन्दुपूर्णप्रतिमाननेन 6 अहं हि तस्याद्य मनॊ भवेन; संपीडिता तद गतसर्वभावा विचिन्तयन्ती सततं तम एव; तथैव पश्यामि तथा शृणॊमि 7 मनॊरथः सयाद इति चिन्तयामि; तथापि बुद्ध्या च वितर्कयामि किं कारणं तस्य हि नास्ति रूपं; सुव्यक्तरूपश च वदत्य अयं माम 8 नमॊ ऽसतु वाचस्पतये सवज्रिणे; सवयम्भुवे चैव हुताशनाय अनेन चॊक्तं यद इदं ममाग्रतॊ; वनौकसा तच च तथास्तु नान्यथा |