KJV

1  The word¹⁶⁹⁷ of the LORD³⁰⁶⁸ that⁸³⁴ came¹⁹⁶¹ to⁴¹³ Micah⁴³¹⁸ the Morasthite⁴¹⁸³ in the days³¹¹⁷ of Jotham,³¹⁴⁷ Ahaz,²⁷¹ and Hezekiah,³¹⁶⁹ kings⁴⁴²⁸ of Judah,³⁰⁶³ which⁸³⁴ he saw²³⁷² concerning⁵⁹²¹ Samaria⁸¹¹¹ and Jerusalem.³³⁸⁹

2  Hear,⁸⁰⁸⁵ all³⁶⁰⁵ ye people;⁵⁹⁷¹ hearken,⁷¹⁸¹ O earth,⁷⁷⁶ and all that therein is:⁴³⁹³ and let the Lord¹³⁶ GOD³⁰⁶⁹ be¹⁹⁶¹ witness⁵⁷⁰⁷ against you, the Lord¹³⁶ from his holy⁶⁹⁴⁴ temple.^{4480 1964}

3  For,³⁵⁸⁸ behold,²⁰⁰⁹ the LORD³⁰⁶⁸ cometh forth³³¹⁸ out of his place,^{4480 4725} and will come down,³³⁸¹ and tread¹⁸⁶⁹ upon⁵⁹²¹ the high places¹¹¹⁶ of the earth.⁷⁷⁶

4  And the mountains²⁰²² shall be molten⁴⁵⁴⁹ under⁸⁴⁷⁸ him, and the valleys⁶⁰¹⁰ shall be cleft,¹²³⁴ as wax¹⁷⁴⁹ before^{4480 6440} the fire,⁷⁸⁴ and as the waters⁴³²⁵ that are poured down⁵⁰⁶⁴ a steep place.⁴¹⁷⁴

5  For the transgression⁶⁵⁸⁸ of Jacob³²⁹⁰ is all³⁶⁰⁵ this,²⁰⁶³ and for the sins²⁴⁰³ of the house¹⁰⁰⁴ of Israel.³⁴⁷⁸ What⁴³¹⁰ is the transgression⁶⁵⁸⁸ of Jacob?³²⁹⁰ is it not³⁸⁰⁸ Samaria?⁸¹¹¹ and what⁴³¹⁰ are the high places¹¹¹⁶ of Judah?³⁰⁶³ are they not³⁸⁰⁸ Jerusalem?³³⁸⁹

6  Therefore I will make⁷⁷⁶⁰ Samaria⁸¹¹¹ as a heap⁵⁸⁵⁶ of the field,⁷⁷⁰⁴ and as plantings⁴³⁰² of a vineyard:³⁷⁵⁴ and I will pour down⁵⁰⁶⁴ the stones⁶⁸ thereof into the valley,¹⁵¹⁶ and I will discover¹⁵⁴⁰ the foundations³²⁴⁷ thereof.

7  And all³⁶⁰⁵ the graven images⁶⁴⁵⁶ thereof shall be beaten to pieces,³⁸⁰⁷ and all³⁶⁰⁵ the hires⁸⁶⁸ thereof shall be burned⁸³¹³ with the fire,⁷⁸⁴ and all³⁶⁰⁵ the idols⁶⁰⁹¹ thereof will I lay⁷⁷⁶⁰ desolate:⁸⁰⁷⁷ for³⁵⁸⁸ she gathered⁶⁹⁰⁸ it of the hire^{4480 868} of a harlot,²¹⁸¹ and they shall return⁷⁷²⁵ to⁵⁷⁰⁴ the hire⁸⁶⁸ of a harlot.²¹⁸¹

8  Therefore^{5921 2063} I will wail⁵⁵⁹⁴ and howl,³²¹³ I will go¹⁹⁸⁰ stripped⁷⁷⁵⁸ and naked:⁶¹⁷⁴ I will make⁶²¹³ a wailing⁴⁵⁵³ like the dragons,⁸⁵⁶⁸ and mourning⁶⁰ as the owls.^{1323 3284}

9  For³⁵⁸⁸ her wound⁴³⁴⁷ is incurable;⁶⁰⁵ for³⁵⁸⁸ it is come⁹³⁵ unto⁵⁷⁰⁴ Judah;³⁰⁶³ he is come⁵⁰⁶⁰ unto⁵⁷⁰⁴ the gate⁸¹⁷⁹ of my people,⁵⁹⁷¹ even to⁵⁷⁰⁴ Jerusalem.³³⁸⁹

10  Declare⁵⁰⁴⁶ ye it not⁴⁰⁸ at Gath,¹⁶⁶¹ weep ye not at all:^{1058 408 1058} in the house¹⁰⁰⁴ of Aphrah¹⁰³⁶ roll thyself⁶⁴²⁸ in the dust.⁶⁰⁸³

11  Pass ye away,⁵⁶⁷⁴ thou inhabitant³⁴²⁷ of Saphir,⁸²⁰⁸ having thy shame¹³²² naked:⁶¹⁸¹ the inhabitant³⁴²⁷ of Zaanan⁶⁶³⁰ came not forth^{3318 3808} in the mourning⁴⁵⁵³ of Beth-ezel;¹⁰¹⁸ he shall receive³⁹⁴⁷ of⁴⁴⁸⁰ you his standing.⁵⁹⁷⁹

12  For³⁵⁸⁸ the inhabitant³⁴²⁷ of Maroth⁴⁷⁹⁶ waited carefully²⁴⁷⁰ for good:²⁸⁹⁶ but³⁵⁸⁸ evil⁷⁴⁵¹ came down³³⁸¹ from^{4480 854} the LORD³⁰⁶⁸ unto the gate⁸¹⁷⁹ of Jerusalem.³³⁸⁹

13  O thou inhabitant³⁴²⁷ of Lachish,³⁹²³ bind⁷⁵⁷³ the chariot⁴⁸¹⁸ to the swift beast:⁷⁴⁰⁹ she¹⁹³¹ is the beginning⁷²²⁵ of the sin²⁴⁰³ to the daughter¹³²³ of Zion:⁶⁷²⁶ for³⁵⁸⁸ the transgressions⁶⁵⁸⁸ of Israel³⁴⁷⁸ were found⁴⁶⁷² in thee.

14  Therefore³⁶⁵¹ shalt thou give⁵⁴¹⁴ presents⁷⁹⁶⁴ to⁵⁹²¹ Moresheth-gath:⁴¹⁸² the houses¹⁰⁰⁴ of Achzib³⁹² shall be a lie³⁹¹ to the kings⁴⁴²⁸ of Israel.³⁴⁷⁸

15  Yet⁵⁷⁵⁰ will I bring⁹³⁵ an heir³⁴²³ unto thee, O inhabitant³⁴²⁷ of Mareshah:⁴⁷⁶² he shall come⁹³⁵ unto⁵⁷⁰⁴ Adullam⁵⁷²⁵ the glory³⁵¹⁹ of Israel.³⁴⁷⁸

16  Make thee bald,⁷¹³⁹ and poll¹⁴⁹⁴ thee for⁵⁹²¹ thy delicate⁸⁵⁸⁸ children;¹¹²¹ enlarge⁷³³⁷ thy baldness⁷¹⁴⁴ as the eagle;⁵⁴⁰⁴ for³⁵⁸⁸ they are gone into captivity¹⁵⁴⁰ from⁴⁴⁸⁰ thee.

Sep

1 καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρὸς Μιχαιαν τὸν τοῦ Μωρασθι ἐν ἡμέραις Ιωαθαμ καὶ Αχαζ καὶ Εζεκιου βασιλέων Ιουδα ὑπὲρ ὧν εἶδεν περὶ Σαμαρείας καὶ περὶ Ιερουσαλημ

2 ἀκούσατε λαοί λόγους καὶ προσεχέτω ἡ γῆ καὶ πάντες οἱ ἐν αὐτῇ καὶ ἔσται κύριος ἐν ὑμῖν εἰς μαρτύριον κύριος ἐξ οἴκου ἁγίου αὐτοῦ

3 διότι ἰδοὺ κύριος ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ καὶ καταβήσεται καὶ ἐπιβήσεται ἐπὶ τὰ ὕψη τῆς γῆς

4 καὶ σαλευθήσεται τὰ ὄρη ὑποκάτωθεν αὐτοῦ καὶ αἱ κοιλάδες τακήσονται ὡς κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρὸς καὶ ὡς ὕδωρ καταφερόμενον ἐν καταβάσει

5 διὰ ἀσέβειαν Ιακωβ πάντα ταῦτα καὶ διὰ ἁμαρτίαν οἴκου Ισραηλ τίς ἡ ἀσέβεια τοῦ Ιακωβ οὐ Σαμάρεια καὶ τίς ἡ ἁμαρτία οἴκου Ιουδα οὐχὶ Ιερουσαλημ

6 καὶ θήσομαι Σαμάρειαν εἰς ὀπωροφυλάκιον ἀγροῦ καὶ εἰς φυτείαν ἀμπελῶνος καὶ κατασπάσω εἰς χάος τοὺς λίθους αὐτῆς καὶ τὰ θεμέλια αὐτῆς ἀποκαλύψω

7 καὶ πάντα τὰ γλυπτὰ αὐτῆς κατακόψουσιν καὶ πάντα τὰ μισθώματα αὐτῆς ἐμπρήσουσιν ἐν πυρί καὶ πάντα τὰ εἴδωλα αὐτῆς θήσομαι εἰς ἀφανισμόν διότι ἐκ μισθωμάτων πορνείας συνήγαγεν καὶ ἐκ μισθωμάτων πορνείας συνέστρεψεν

8 ἕνεκεν τούτου κόψεται καὶ θρηνήσει πορεύσεται ἀνυπόδετος καὶ γυμνή ποιήσεται κοπετὸν ὡς δρακόντων καὶ πένθος ὡς θυγατέρων σειρήνων

9 ὅτι κατεκράτησεν ἡ πληγὴ αὐτῆς διότι ἦλθεν ἕως Ιουδα καὶ ἥψατο ἕως πύλης λαοῦ μου ἕως Ιερουσαλημ

10 οἱ ἐν Γεθ μὴ μεγαλύνεσθε οἱ ἐν Ακιμ μὴ ἀνοικοδομεῖτε ἐξ οἴκου κατὰ γέλωτα γῆν καταπάσασθε κατὰ γέλωτα ὑμῶν

11 κατοικοῦσα καλῶς τὰς πόλεις αὐτῆς οὐκ ἐξῆλθεν κατοικοῦσα Σεννααν κόψασθαι οἶκον ἐχόμενον αὐτῆς λήμψεται ἐξ ὑμῶν πληγὴν ὀδύνης

12 τίς ἤρξατο εἰς ἀγαθὰ κατοικούσῃ ὀδύνας ὅτι κατέβη κακὰ παρὰ κυρίου ἐπὶ πύλας Ιερουσαλημ

13 ψόφος ἁρμάτων καὶ ἱππευόντων κατοικοῦσα Λαχις ἀρχηγὸς ἁμαρτίας αὐτή ἐστιν τῇ θυγατρὶ Σιων ὅτι ἐν σοὶ εὑρέθησαν ἀσέβειαι τοῦ Ισραηλ

14 διὰ τοῦτο δώσεις ἐξαποστελλομένους ἕως κληρονομίας Γεθ οἴκους ματαίους εἰς κενὰ ἐγένετο τοῖς βασιλεῦσιν τοῦ Ισραηλ

15 ἕως τοὺς κληρονόμους ἀγάγω σοι κατοικοῦσα Λαχις κληρονομία ἕως Οδολλαμ ἥξει ἡ δόξα τῆς θυγατρὸς Ισραηλ

16 ξύρησαι καὶ κεῖραι ἐπὶ τὰ τέκνα τὰ τρυφερά σου ἐμπλάτυνον τὴν χηρείαν σου ὡς ἀετός ὅτι ᾐχμαλωτεύθησαν ἀπὸ σοῦ

Tan

‎1 ‏דְּבַר־יְהוָ֣ה׀ אֲשֶׁ֣ר הָיָ֗ה אֶל־מִיכָה֙ הַמֹּ֣רַשְׁתִּ֔י בִּימֵ֥י יוֹתָ֛ם אָחָ֥ז יְחִזְקִיָּ֖ה מַלְכֵ֣י יְהוּדָ֑ה אֲשֶׁר־חָזָ֥ה עַל־שֹׁמְר֖וֹן וִירֽוּשָׁלִָֽם׃

‎2 ‏שִׁמְעוּ֙ עַמִּ֣ים כֻּלָּ֔ם הַקְשִׁ֖יבִי אֶ֣רֶץ וּמְלֹאָ֑הּ וִיהִי֩ אֲדֹנָ֨י יְהוִ֤ה בָּכֶם֙ לְעֵ֔ד אֲדֹנָ֖י מֵהֵיכַ֥ל קָדְשֽׁוֹ׃

‎3 ‏כִּֽי־הִנֵּ֥ה יְהוָ֖ה יֹצֵ֣א מִמְּקוֹמ֑וֹ וְיָרַ֥ד וְדָרַ֖ךְ עַל־במותי בָּ֥מֳתֵי אָֽרֶץ׃

‎4 ‏וְנָמַ֤סּוּ הֶֽהָרִים֙ תַּחְתָּ֔יו וְהָעֲמָקִ֖ים יִתְבַּקָּ֑עוּ כַּדּוֹנַג֙ מִפְּנֵ֣י הָאֵ֔שׁ כְּמַ֖יִם מֻגָּרִ֥ים בְּמוֹרָֽד׃

‎5 ‏בְּפֶ֤שַׁע יַֽעֲקֹב֙ כָּל־זֹ֔את וּבְחַטֹּ֖אות בֵּ֣ית יִשְׂרָאֵ֑ל מִֽי־פֶ֣שַׁע יַעֲקֹ֗ב הֲלוֹא֙ שֹֽׁמְר֔וֹן וּמִי֙ בָּמ֣וֹת יְהוּדָ֔ה הֲל֖וֹא יְרוּשָׁלִָֽם׃

‎6 ‏וְשַׂמְתִּ֥י שֹׁמְר֛וֹן לְעִ֥י הַשָּׂדֶ֖ה לְמַטָּ֣עֵי כָ֑רֶם וְהִגַּרְתִּ֤י לַגַּי֙ אֲבָנֶ֔יהָ וִיסֹדֶ֖יהָ אֲגַלֶּֽה׃

‎7 ‏וְכָל־פְּסִילֶ֣יהָ יֻכַּ֗תּוּ וְכָל־אֶתְנַנֶּ֙יהָ֙ יִשָּׂרְפ֣וּ בָאֵ֔שׁ וְכָל־עֲצַבֶּ֖יהָ אָשִׂ֣ים שְׁמָמָ֑ה כִּ֠י מֵאֶתְנַ֤ן זוֹנָה֙ קִבָּ֔צָה וְעַד־אֶתְנַ֥ן זוֹנָ֖ה יָשֽׁוּבוּ׃

‎8 ‏עַל־זֹאת֙ אֶסְפְּדָ֣ה וְאֵילִ֔ילָה אֵילְכָ֥ה שילל שׁוֹלָ֖ל וְעָר֑וֹם אֶעֱשֶׂ֤ה מִסְפֵּד֙ כַּתַּנִּ֔ים וְאֵ֖בֶל כִּבְנ֥וֹת יַעֲנָֽה׃

‎9 ‏כִּ֥י אֲנוּשָׁ֖ה מַכּוֹתֶ֑יהָ כִּי־בָ֙אָה֙ עַד־יְהוּדָ֔ה נָגַ֛ע עַד־שַׁ֥עַר עַמִּ֖י עַד־יְרוּשָׁלִָֽם׃

‎10 ‏בְּגַת֙ אַל־תַּגִּ֔ידוּ בָּכ֖וֹ אַל־תִּבְכּ֑וּ בְּבֵ֣ית לְעַפְרָ֔ה עָפָ֖ר התפלשתי הִתְפַּלָּֽשִׁי׃

‎11 ‏עִבְרִ֥י לָכֶ֛ם יוֹשֶׁ֥בֶת שָׁפִ֖יר עֶרְיָה־בֹ֑שֶׁת לֹ֤א יָֽצְאָה֙ יוֹשֶׁ֣בֶת צַֽאֲנָ֔ן מִסְפַּד֙ בֵּ֣ית הָאֵ֔צֶל יִקַּ֥ח מִכֶּ֖ם עֶמְדָּתֽוֹ׃

‎12 ‏כִּֽי־חָ֥לָֽה לְט֖וֹב יוֹשֶׁ֣בֶת מָר֑וֹת כִּֽי־יָ֤רַד רָע֙ מֵאֵ֣ת יְהוָ֔ה לְשַׁ֖עַר יְרוּשָׁלִָֽם׃

‎13 ‏רְתֹ֧ם הַמֶּרְכָּבָ֛ה לָרֶ֖כֶשׁ יוֹשֶׁ֣בֶת לָכִ֑ישׁ רֵאשִׁ֨ית חַטָּ֥את הִיא֙ לְבַת־צִיּ֔וֹן כִּי־בָ֥ךְ נִמְצְא֖וּ פִּשְׁעֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃

‎14 ‏לָכֵן֙ תִּתְּנִ֣י שִׁלּוּחִ֔ים עַ֖ל מוֹרֶ֣שֶׁת גַּ֑ת בָּתֵּ֤י אַכְזִיב֙ לְאַכְזָ֔ב לְמַלְכֵ֖י יִשְׂרָאֵֽל׃

‎15 ‏עֹ֗ד הַיֹּרֵשׁ֙ אָ֣בִי לָ֔ךְ יוֹשֶׁ֖בֶת מָֽרֵשָׁ֑ה עַד־עֲדֻלָּ֥ם יָב֖וֹא כְּב֥וֹד יִשְׂרָאֵֽל׃

‎16 ‏קָרְחִ֣י וָגֹ֔זִּי עַל־בְּנֵ֖י תַּעֲנוּגָ֑יִךְ הַרְחִ֤בִי קָרְחָתֵךְ֙ כַּנֶּ֔שֶׁר כִּ֥י גָל֖וּ מִמֵּֽךְ׃ ס

Vul

1 Verbum Domini, quod factum est ad Michæam Morasthiten, in diebus Joathan, Achaz, et Ezechiæ, regum Juda, quod vidit super Samariam et Jerusalem.

2 [Audite, populi omnes,
et attendat terra, et plenitudo ejus:
et sit Dominus Deus vobis in testem,
Dominus de templo sancto suo.

3 Quia ecce Dominus egredietur de loco suo,
et descendet, et calcabit super excelsa terræ.

4 Et consumentur montes subtus eum,
et valles scindentur sicut cera a facie ignis,
et sicut aquæ quæ decurrunt in præceps.

5 In scelere Jacob omne istud,
et in peccatis domus Israël.
Quod scelus Jacob? nonne Samaria?
et quæ excelsa Judæ? nonne Jerusalem?

6 Et ponam Samariam quasi acervum lapidum in agro,
cum plantatur vinea;
et detraham in vallem lapides ejus,
et fundamenta ejus revelabo.

7 Et omnia sculptilia ejus concidentur,
et omnes mercedes ejus comburentur igne,
et omnia idola ejus ponam in perditionem,
quia de mercedibus meretricis congregata sunt,
et usque ad mercedem meretricis revertentur.

8 Super hoc plangam, et ululabo;
vadam spoliatus, et nudus;
faciam planctum velut draconum,
et luctum quasi struthionum:

9 quia desperata est plaga ejus,
quia venit usque ad Judam;
tetigit portam populi mei usque ad Jerusalem.

10 In Geth nolite annuntiare;
lacrimis ne ploretis;
in domo pulveris pulvere vos conspergite.

11 Et transite vobis, habitatio pulchra, confusa ignominia:
non est egressa quæ habitat in exitu:
planctum domus vicina accipiet ex vobis, quæ stetit sibimet.

12 Quia infirmata est in bonum,
quæ habitat in amaritudinibus;
quia descendit malum a Domino in portam Jerusalem.

13 Tumultus quadrigæ stuporis habitanti Lachis:
principium peccati est filiæ Sion,
quia in te inventa sunt scelera Israël.

14 Propterea dabit emissarios super hæreditatem Geth,
domus mendacii in deceptionem regibus Israël.

15 Adhuc hæredem adducam tibi quæ habitas in Maresa;
usque ad Odollam veniet gloria Israël.

16 Decalvare, et tondere super filios deliciarum tuarum;
dilata calvitium tuum sicut aquila,
quoniam captivi ducti sunt ex te.]