KJV

1  Call⁷¹²¹ now,⁴⁹⁹⁴ if there be³⁴²⁶ any that will answer⁶⁰³⁰ thee; and to⁴¹³ which⁴³¹⁰ of the saints^{4480 6918} wilt thou turn?⁶⁴³⁷

2  For³⁵⁸⁸ wrath³⁷⁰⁸ killeth²⁰²⁶ the foolish¹⁹¹ man, and envy⁷⁰⁶⁸ slayeth⁴¹⁹¹ the silly⁶⁶⁰¹ one.

3  I⁵⁸⁹ have seen⁷²⁰⁰ the foolish¹⁹¹ taking root:⁸³²⁷ but suddenly⁶⁵⁹⁷ I cursed⁵³⁴⁴ his habitation.⁵¹¹⁶

4  His children¹¹²¹ are far⁷³⁶⁸ from safety,^{4480 3468} and they are crushed¹⁷⁹² in the gate,⁸¹⁷⁹ neither³⁶⁹ is there any to deliver⁵³³⁷ them.

5  Whose⁸³⁴ harvest⁷¹⁰⁵ the hungry⁷⁴⁵⁷ eateth up,³⁹⁸ and taketh³⁹⁴⁷ it even out of⁴¹³ the thorns,^{4480 6791} and the robber⁶⁷⁸² swalloweth up⁷⁶⁰² their substance.²⁴²⁸

6  Although³⁵⁸⁸ affliction²⁰⁵ cometh not forth^{3318 3808} of the dust,^{4480 6083} neither³⁸⁰⁸ doth trouble⁵⁹⁹⁹ spring⁶⁷⁷⁹ out of the ground;^{4480 127}

7  Yet³⁵⁸⁸ man¹²⁰ is born³²⁰⁵ unto trouble,⁵⁹⁹⁹ as the sparks^{1121 7565} fly⁵⁷⁷⁴ upward.¹³⁶¹

8  I⁵⁸⁹ would seek¹⁸⁷⁵ unto⁴¹³ God,⁴¹⁰ and unto⁴¹³ God⁴³⁰ would I commit⁷⁷⁶⁰ my cause:¹⁷⁰⁰

9  Which doeth⁶²¹³ great things¹⁴¹⁹ and unsearchable;^{369 2714} marvelous things⁶³⁸¹ without^{5704 369} number:⁴⁵⁵⁷

10  Who giveth⁵⁴¹⁴ rain⁴³⁰⁶ upon^{5921 6440} the earth,⁷⁷⁶ and sendeth⁷⁹⁷¹ waters⁴³²⁵ upon^{5921 6440} the fields:²³⁵¹

11  To set up⁷⁷⁶⁰ on high⁴⁷⁹¹ those that be low;⁸²¹⁷ that those which mourn⁶⁹³⁷ may be exalted⁷⁶⁸² to safety.³⁴⁶⁸

12  He disappointeth⁶⁵⁶⁵ the devices⁴²⁸⁴ of the crafty,⁶¹⁷⁵ so that their hands³⁰²⁷ cannot³⁸⁰⁸ perform⁶²¹³ their enterprise.⁸⁴⁵⁴

13  He taketh³⁹²⁰ the wise²⁴⁵⁰ in their own craftiness:⁶¹⁹³ and the counsel⁶⁰⁹⁸ of the froward⁶⁶¹⁷ is carried headlong.⁴¹¹⁶

14  They meet⁶²⁹⁸ with darkness²⁸²² in the daytime,³¹¹⁹ and grope⁴⁹⁵⁹ in the noonday⁶⁶⁷² as in the night.³⁹¹⁵

15  But he saveth³⁴⁶⁷ the poor³⁴ from the sword,^{4480 2719} from their mouth,^{4480 6310} and from the hand^{4480 3027} of the mighty.²³⁸⁹

16  So the poor¹⁸⁰⁰ hath¹⁹⁶¹ hope,⁸⁶¹⁵ and iniquity⁵⁷⁶⁶ stoppeth⁷⁰⁹² her mouth.⁶³¹⁰

17  Behold,²⁰⁰⁹ happy⁸³⁵ is the man⁵⁸² whom God⁴³³ correcteth:³¹⁹⁸ therefore despise³⁹⁸⁸ not⁴⁰⁸ thou the chastening⁴¹⁴⁸ of the Almighty:⁷⁷⁰⁶

18  For³⁵⁸⁸ he¹⁹³¹ maketh sore,³⁵¹⁰ and bindeth up:²²⁸⁰ he woundeth,⁴²⁷² and his hands³⁰²⁷ make whole.⁷⁴⁹⁵

19  He shall deliver⁵³³⁷ thee in six⁸³³⁷ troubles:⁶⁸⁶⁹ yea, in seven⁷⁶⁵¹ there shall no³⁸⁰⁸ evil⁷⁴⁵¹ touch⁵⁰⁶⁰ thee.

20  In famine⁷⁴⁵⁸ he shall redeem⁶²⁹⁹ thee from death:^{4480 4194} and in war⁴⁴²¹ from the power^{4480 3027} of the sword.²⁷¹⁹

21  Thou shalt be hid²²⁴⁴ from the scourge⁷⁷⁵² of the tongue:³⁹⁵⁶ neither³⁸⁰⁸ shalt thou be afraid³³⁷² of destruction^{4480 7701} when³⁵⁸⁸ it cometh.⁹³⁵

22  At destruction⁷⁷⁰¹ and famine³⁷²⁰ thou shalt laugh:⁷⁸³² neither⁴⁰⁸ shalt thou be afraid³³⁷² of the beasts^{4480 2416} of the earth.⁷⁷⁶

23  For³⁵⁸⁸ thou shalt be in league¹²⁸⁵ with⁵⁹⁷³ the stones⁶⁸ of the field:⁷⁷⁰⁴ and the beasts²⁴¹⁶ of the field⁷⁷⁰⁴ shall be at peace⁷⁹⁹⁹ with thee.

24  And thou shalt know³⁰⁴⁵ that thy tabernacle¹⁶⁸ shall be in peace;⁷⁹⁶⁵ and thou shalt visit⁶⁴⁸⁵ thy habitation,⁵¹¹⁶ and shalt not sin.^{3808 2398}

25  Thou shalt know³⁰⁴⁵ also that³⁵⁸⁸ thy seed²²³³ shall be great,⁷²²⁷ and thine offspring⁶⁶³¹ as the grass⁶²¹² of the earth.⁷⁷⁶

26  Thou shalt come⁹³⁵ to⁴¹³ thy grave⁶⁹¹³ in a full age,³⁶²⁴ like as a shock of corn¹⁴³⁰ cometh in⁵⁹²⁷ in his season.⁶²⁵⁶

27  Lo²⁰⁰⁹ this,²⁰⁶³ we have searched²⁷¹³ it, so³⁶⁵¹ it¹⁹³¹ is; hear⁸⁰⁸⁵ it, and know³⁰⁴⁵ thou⁸⁵⁹ it for thy good.

Sep

1 ἐπικάλεσαι δέ εἴ τίς σοι ὑπακούσεται ἢ εἴ τινα ἀγγέλων ἁγίων ὄψῃ

2 καὶ γὰρ ἄφρονα ἀναιρεῖ ὀργή πεπλανημένον δὲ θανατοῖ ζῆλος

3 ἐγὼ δὲ ἑώρακα ἄφρονας ῥίζαν βάλλοντας ἀλλ᾽ εὐθέως ἐβρώθη αὐτῶν ἡ δίαιτα

4 πόρρω γένοιντο οἱ υἱοὶ αὐτῶν ἀπὸ σωτηρίας κολαβρισθείησαν δὲ ἐπὶ θύραις ἡσσόνων καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐξαιρούμενος

5 ἃ γὰρ ἐκεῖνοι συνήγαγον δίκαιοι ἔδονται αὐτοὶ δὲ ἐκ κακῶν οὐκ ἐξαίρετοι ἔσονται ἐκσιφωνισθείη αὐτῶν ἡ ἰσχύς

6 οὐ γὰρ μὴ ἐξέλθῃ ἐκ τῆς γῆς κόπος οὐδὲ ἐξ ὀρέων ἀναβλαστήσει πόνος

7 ἀλλὰ ἄνθρωπος γεννᾶται κόπῳ νεοσσοὶ δὲ γυπὸς τὰ ὑψηλὰ πέτονται

8 οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ ἐγὼ δεηθήσομαι κυρίου κύριον δὲ τὸν πάντων δεσπότην ἐπικαλέσομαι

9 τὸν ποιοῦντα μεγάλα καὶ ἀνεξιχνίαστα ἔνδοξά τε καὶ ἐξαίσια ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός

10 τὸν διδόντα ὑετὸν ἐπὶ τὴν γῆν ἀποστέλλοντα ὕδωρ ἐπὶ τὴν ὑπ᾽ οὐρανόν

11 τὸν ποιοῦντα ταπεινοὺς εἰς ὕψος καὶ ἀπολωλότας ἐξεγείροντα

12 διαλλάσσοντα βουλὰς πανούργων καὶ οὐ μὴ ποιήσουσιν αἱ χεῖρες αὐτῶν ἀληθές

13 ὁ καταλαμβάνων σοφοὺς ἐν τῇ φρονήσει βουλὴν δὲ πολυπλόκων ἐξέστησεν

14 ἡμέρας συναντήσεται αὐτοῖς σκότος τὸ δὲ μεσημβρινὸν ψηλαφήσαισαν ἴσα νυκτί

15 ἀπόλοιντο δὲ ἐν πολέμῳ ἀδύνατος δὲ ἐξέλθοι ἐκ χειρὸς δυνάστου

16 εἴη δὲ ἀδυνάτῳ ἐλπίς ἀδίκου δὲ στόμα ἐμφραχθείη

17 μακάριος δὲ ἄνθρωπος ὃν ἤλεγξεν ὁ κύριος νουθέτημα δὲ παντοκράτορος μὴ ἀπαναίνου

18 αὐτὸς γὰρ ἀλγεῖν ποιεῖ καὶ πάλιν ἀποκαθίστησιν ἔπαισεν καὶ αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἰάσαντο

19 ἑξάκις ἐξ ἀναγκῶν σε ἐξελεῖται ἐν δὲ τῷ ἑβδόμῳ οὐ μὴ ἅψηταί σου κακόν

20 ἐν λιμῷ ῥύσεταί σε ἐκ θανάτου ἐν πολέμῳ δὲ ἐκ χειρὸς σιδήρου λύσει σε

21 ἀπὸ μάστιγος γλώσσης σε κρύψει καὶ οὐ μὴ φοβηθῇς ἀπὸ κακῶν ἐρχομένων

22 ἀδίκων καὶ ἀνόμων καταγελάσῃ ἀπὸ δὲ θηρίων ἀγρίων οὐ μὴ φοβηθῇς

23 θῆρες γὰρ ἄγριοι εἰρηνεύσουσίν σοι

24 εἶτα γνώσῃ ὅτι εἰρηνεύσει σου ὁ οἶκος ἡ δὲ δίαιτα τῆς σκηνῆς σου οὐ μὴ ἁμάρτῃ

25 γνώσῃ δὲ ὅτι πολὺ τὸ σπέρμα σου τὰ δὲ τέκνα σου ἔσται ὥσπερ τὸ παμβότανον τοῦ ἀγροῦ

26 ἐλεύσῃ δὲ ἐν τάφῳ ὥσπερ σῖτος ὥριμος κατὰ καιρὸν θεριζόμενος ἢ ὥσπερ θιμωνιὰ ἅλωνος καθ᾽ ὥραν συγκομισθεῖσα

27 ἰδοὺ ταῦτα οὕτως ἐξιχνιάσαμεν ταῦτά ἐστιν ἃ ἀκηκόαμεν σὺ δὲ γνῶθι σεαυτῷ εἴ τι ἔπραξας

Tan

‎1 ‏קְֽרָא־נָ֭א הֲיֵ֣שׁ עוֹנֶ֑ךָּ וְאֶל־מִ֖י מִקְּדֹשִׁ֣ים³ תִּפְנֶֽה׃

‎2 ‏כִּֽי־לֶֽ֭אֱוִיל יַהֲרָג־כָּ֑עַשׂ וּ֝פֹתֶ֗ה תָּמִ֥ית קִנְאָֽה׃

‎3 ‏אֲ‍ֽנִי־רָ֭אִיתִי אֱוִ֣יל מַשְׁרִ֑ישׁ וָאֶקּ֖וֹב נָוֵ֣הוּ פִתְאֹֽם׃

‎4 ‏יִרְחֲק֣וּ בָנָ֣יו מִיֶּ֑שַׁע וְיִֽדַּכְּא֥וּ בַ֝שַּׁ֗עַר וְאֵ֣ין מַצִּֽיל׃

‎5 ‏אֲשֶׁ֤ר קְצִיר֨וֹ׀ רָ֘עֵ֤ב יֹאכֵ֗ל וְאֶֽל־מִצִּנִּ֥ים יִקָּחֵ֑הוּ וְשָׁאַ֖ף צַמִּ֣ים חֵילָֽם׃

‎6 ‏כִּ֤י׀ לֹא־יֵצֵ֣א מֵעָפָ֣ר אָ֑וֶן וּ֝מֵאֲדָמָ֗ה לֹא־יִצְמַ֥ח עָמָֽל׃

‎7 ‏כִּֽי־אָ֭דָם לְעָמָ֣ל יוּלָּ֑ד וּבְנֵי־רֶ֝֗שֶׁף יַגְבִּ֥יהוּ עֽוּף׃

‎8 ‏אוּלָ֗ם אֲ֭נִי אֶדְרֹ֣שׁ אֶל־אֵ֑ל וְאֶל־אֱ֝לֹהִ֗ים אָשִׂ֥ים דִּבְרָתִֽי׃

‎9 ‏עֹשֶׂ֣ה גְ֭דֹלוֹת וְאֵ֣ין חֵ֑קֶר נִ֝פְלָא֗וֹת עַד־אֵ֥ין מִסְפָּֽר׃

‎10 ‏הַנֹּתֵ֣ן מָ֭טָר עַל־פְּנֵי־אָ֑רֶץ וְשֹׁ֥לֵֽחַ מַ֝יִם עַל־פְּנֵ֥י חוּצֽוֹת׃

‎11 ‏לָשׂ֣וּם שְׁפָלִ֣ים לְמָר֑וֹם וְ֝קֹדְרִ֗ים שָׂ֣גְבוּ יֶֽשַׁע׃

‎12 ‏מֵ֭פֵר מַחְשְׁב֣וֹת עֲרוּמִ֑ים וְֽלֹא־תַעֲשֶׂ֥ינָה יְ֝דֵיהֶ֗ם תּוּשִׁיָּֽה׃

‎13 ‏לֹכֵ֣ד חֲכָמִ֣ים בְּעָרְמָ֑ם וַעֲצַ֖ת נִפְתָּלִ֣ים נִמְהָֽרָה׃

‎14 ‏יוֹמָ֥ם יְפַגְּשׁוּ־חֹ֑שֶׁךְ וְ֝כַלַּ֗יְלָה יְֽמַשְׁשׁ֥וּ בַֽצָּהֳרָֽיִם׃

‎15 ‏וַיֹּ֣שַׁע מֵ֭חֶרֶב מִפִּיהֶ֑ם וּמִיַּ֖ד חָזָ֣ק אֶבְיֽוֹן׃

‎16 ‏וַתְּהִ֣י לַדַּ֣ל תִּקְוָ֑ה וְ֝עֹלָ֗תָה קָ֣פְצָה פִּֽיהָ׃

‎17 ‏הִנֵּ֤ה אַשְׁרֵ֣י אֱ֭נוֹשׁ יוֹכִחֶ֣נּֽוּ אֱל֑וֹהַּ וּמוּסַ֥ר שַׁ֝דַּ֗י אַל־תִּמְאָֽס׃

‎18 ‏כִּ֤י ה֣וּא יַכְאִ֣יב וְיֶחְבָּ֑שׁ יִ֝מְחַ֗ץ וידו וְיָדָ֥יו תִּרְפֶּֽינָה׃

‎19 ‏בְּשֵׁ֣שׁ צָ֭רוֹת יַצִּילֶ֑ךָּ וּבְשֶׁ֓בַע׀ לֹא־יִגַּ֖ע בְּךָ֣ רָֽע׃

‎20 ‏בְּ֭רָעָב פָּֽדְךָ֣ מִמָּ֑וֶת וּ֝בְמִלְחָמָ֗ה מִ֣ידֵי חָֽרֶב׃

‎21 ‏בְּשׁ֣וֹט לָ֭שׁוֹן תֵּחָבֵ֑א וְֽלֹא־תִירָ֥א מִ֝שֹּׁ֗ד כִּ֣י יָבֽוֹא׃

‎22 ‏לְשֹׁ֣ד וּלְכָפָ֣ן תִּשְׂחָ֑ק וּֽמֵחַיַּ֥ת הָ֝אָ֗רֶץ אַל־תִּירָֽא׃

‎23 ‏כִּ֤י עִם־אַבְנֵ֣י הַשָּׂדֶ֣ה בְרִיתֶ֑ךָ וְחַיַּ֥ת הַ֝שָּׂדֶ֗ה הָשְׁלְמָה־לָֽךְ׃

‎24 ‏וְֽ֭יָדַעְתָּ כִּי־שָׁל֣וֹם אָהֳלֶ֑ךָ וּֽפָקַדְתָּ֥ נָ֝וְךָ וְלֹ֣א תֶחֱטָֽא׃

‎25 ‏וְֽ֭יָדַעְתָּ כִּי־רַ֣ב זַרְעֶ֑ךָ וְ֝צֶאֱצָאֶ֗יךָ כְּעֵ֣שֶׂב הָאָֽרֶץ׃

‎26 ‏תָּב֣וֹא בְכֶ֣לַח אֱלֵי־קָ֑בֶר כַּעֲל֖וֹת גָּדִ֣ישׁ בְּעִתּֽוֹ׃

‎27 ‏הִנֵּה־זֹ֭את חֲקַרְנ֥וּהָ כֶּֽן־הִ֑יא שְׁ֝מָעֶ֗נָּה וְאַתָּ֥ה דַֽע־לָֽךְ׃ פ

Vul

1 [Voca ergo, si est qui tibi respondeat,
et ad aliquem sanctorum convertere.

2 Vere stultum interficit iracundia,
et parvulum occidit invidia.

3 Ego vidi stultum firma radice,
et maledixi pulchritudini ejus statim.

4 Longe fient filii ejus a salute,
et conterentur in porta,
et non erit qui eruat.

5 Cujus messem famelicus comedet,
et ipsum rapiet armatus,
et bibent sitientes divitias ejus.

6 Nihil in terra sine causa fit,
et de humo non oritur dolor.

7 Homo nascitur ad laborem,
et avis ad volatum.

8 Quam ob rem ego deprecabor Dominum,
et ad Deum ponam eloquium meum:

9 qui facit magna et inscrutabilia,
et mirabilia absque numero;

10 qui dat pluviam super faciem terræ,
et irrigat aquis universa;

11 qui ponit humiles in sublime,
et mœrentes erigit sospitate;

12 qui dissipat cogitationes malignorum,
ne possint implere manus eorum quod cœperant;

13 qui apprehendit sapientes in astutia eorum,
et consilium pravorum dissipat.

14 Per diem incurrent tenebras,
et quasi in nocte, sic palpabunt in meridie.

15 Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum,
et de manu violenti pauperem.

16 Et erit egeno spes;
iniquitas autem contrahet os suum.

17 Beatus homo qui corripitur a Deo:
increpationem ergo Domini ne reprobes:

18 quia ipse vulnerat, et medetur;
percutit, et manus ejus sanabunt.

19 In sex tribulationibus liberabit te,
et in septima non tangent te malum.

20 In fame eruet te de morte,
et in bello de manu gladii.

21 A flagello linguæ absconderis,
et non timebis calamitatem cum venerit.

22 In vastitate et fame ridebis,
et bestias terræ non formidabis.

23 Sed cum lapidibus regionum pactum tuum,
et bestiæ terræ pacificæ erunt tibi.

24 Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum;
et visitans speciem tuam, non peccabis.

25 Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum,
et progenies tua quasi herba terræ.

26 Ingredieris in abundantia sepulchrum,
sicut infertur acervus tritici in tempore suo.

27 Ecce hoc, ut investigavimus, ita est:
quod auditum, mente pertracta.]