Book 1
Chapter 28
|
1
atha tasyāprameyasya tad vanaṃ paripṛcchataḥ viśvāmitro mahātejā vyākhyātum upacakrame 2 eṣa pūrvāśramo rāma vāmanasya mahātmanaḥ siddhāśrama iti khyātaḥ siddho hy atra mahātapāḥ 3 etasminn eva kāle tu rājā vairocanir baliḥ nirjitya daivatagaṇān sendrāṃś ca samarudgaṇān kārayām āsa tad rājyaṃ triṣu lokeṣu viśrutaḥ 4 bales tu yajamānasya devāḥ sāgnipurogamāḥ samāgamya svayaṃ caiva viṣṇum ūcur ihāśrame 5 balir vairocanir viṣṇo yajate yajñam uttamam asamāpte kratau tasmin svakāryam abhipadyatām 6 ye cainam abhivartante yācitāra itas tataḥ yac ca yatra yathāvac ca sarvaṃ tebhyaḥ prayacchati 7 sa tvaṃ surahitārthāya māyāyogam upāśritaḥ vāmanatvaṃ gato viṣṇo kuru kalyāṇam uttamam 8 ayaṃ siddhāśramo nāma prasādāt te bhaviṣyati siddhe karmaṇi deveśa uttiṣṭha bhagavann itaḥ 9 atha viṣṇur mahātejā adityāṃ samajāyata vāmanaṃ rūpam āsthāya vairocanim upāgamat 10 trīn kramān atha bhikṣitvā pratigṛhya ca mānataḥ ākramya lokāṁl lokātmā sarvabhūtahite rataḥ 11 mahendrāya punaḥ prādān niyamya balim ojasā trailokyaṃ sa mahātejāś cakre śakravaśaṃ punaḥ 12 tenaiṣa pūrvam ākrānta āśramaḥ śramanāśanaḥ mayāpi bhaktyā tasyaiṣa vāmanasyopabhujyate 13 etam āśramam āyānti rākṣasā vighnakāriṇaḥ atra te puruṣavyāghra hantavyā duṣṭacāriṇaḥ 14 adya gacchāmahe rāma siddhāśramam anuttamam tad āśramapadaṃ tāta tavāpy etad yathā mama 15 taṃ dṛṣṭvā munayaḥ sarve siddhāśramanivāsinaḥ utpatyotpatya sahasā viśvāmitram apūjayan 16 yathārhaṃ cakrire pūjāṃ viśvāmitrāya dhīmate tathaiva rājaputrābhyām akurvann atithikriyām 17 muhūrtam atha viśrāntau rājaputrāv ariṃdamau prāñjalī muniśārdūlam ūcatū raghunandanau 18 adyaiva dīkṣāṃ praviśa bhadraṃ te munipuṃgava siddhāśramo 'yaṃ siddhaḥ syāt satyam astu vacas tava 19 evam ukto mahātejā viśvāmitro mahāmuniḥ praviveśa tadā dīkṣāṃ niyato niyatendriyaḥ 20 kumārāv api tāṃ rātrim uṣitvā susamāhitau prabhātakāle cotthāya viśvāmitram avandatām |
1
अथ तस्याप्रमेयस्य तद वनं परिपृच्छतः विश्वामित्रॊ महातेजा वयाख्यातुम उपचक्रमे 2 एष पूर्वाश्रमॊ राम वामनस्य महात्मनः सिद्धाश्रम इति खयातः सिद्धॊ हय अत्र महातपाः 3 एतस्मिन्न एव काले तु राजा वैरॊचनिर बलिः निर्जित्य दैवतगणान सेन्द्रांश च समरुद्गणान कारयाम आस तद राज्यं तरिषु लॊकेषु विश्रुतः 4 बलेस तु यजमानस्य देवाः साग्निपुरॊगमाः समागम्य सवयं चैव विष्णुम ऊचुर इहाश्रमे 5 बलिर वैरॊचनिर विष्णॊ यजते यज्ञम उत्तमम असमाप्ते करतौ तस्मिन सवकार्यम अभिपद्यताम 6 ये चैनम अभिवर्तन्ते याचितार इतस ततः यच च यत्र यथावच च सर्वं तेभ्यः परयच्छति 7 स तवं सुरहितार्थाय मायायॊगम उपाश्रितः वामनत्वं गतॊ विष्णॊ कुरु कल्याणम उत्तमम 8 अयं सिद्धाश्रमॊ नाम परसादात ते भविष्यति सिद्धे कर्मणि देवेश उत्तिष्ठ भगवन्न इतः 9 अथ विष्णुर महातेजा अदित्यां समजायत वामनं रूपम आस्थाय वैरॊचनिम उपागमत 10 तरीन करमान अथ भिक्षित्वा परतिगृह्य च मानतः आक्रम्य लॊकाँल लॊकात्मा सर्वभूतहिते रतः 11 महेन्द्राय पुनः परादान नियम्य बलिम ओजसा तरैलॊक्यं स महातेजाश चक्रे शक्रवशं पुनः 12 तेनैष पूर्वम आक्रान्त आश्रमः शरमनाशनः मयापि भक्त्या तस्यैष वामनस्यॊपभुज्यते 13 एतम आश्रमम आयान्ति राक्षसा विघ्नकारिणः अत्र ते पुरुषव्याघ्र हन्तव्या दुष्टचारिणः 14 अद्य गच्छामहे राम सिद्धाश्रमम अनुत्तमम तद आश्रमपदं तात तवाप्य एतद यथा मम 15 तं दृष्ट्वा मुनयः सर्वे सिद्धाश्रमनिवासिनः उत्पत्यॊत्पत्य सहसा विश्वामित्रम अपूजयन 16 यथार्हं चक्रिरे पूजां विश्वामित्राय धीमते तथैव राजपुत्राभ्याम अकुर्वन्न अतिथिक्रियाम 17 मुहूर्तम अथ विश्रान्तौ राजपुत्राव अरिंदमौ पराञ्जली मुनिशार्दूलम ऊचतू रघुनन्दनौ 18 अद्यैव दीक्षां परविश भद्रं ते मुनिपुंगव सिद्धाश्रमॊ ऽयं सिद्धः सयात सत्यम अस्तु वचस तव 19 एवम उक्तॊ महातेजा विश्वामित्रॊ महामुनिः परविवेश तदा दीक्षां नियतॊ नियतेन्द्रियः 20 कुमाराव अपि तां रात्रिम उषित्वा सुसमाहितौ परभातकाले चॊत्थाय विश्वामित्रम अवन्दताम |