1
[स] शरुत्वा कर्णं कल्यम उदारवीर्यं; करुद्धः पार्थः फल्गुनस्यामितौजाः धनंजयं वाक्यम उवाच चेदं; युधिष्ठिरः कर्ण शराभितप्तः 2 इदं यदि दवैतवने हय अवक्ष्यः; कर्णं यॊद्धुं न परसहे नृपेति वयं तदा पराप्तकालानि सर्वे; वृत्तान्य उपैष्याम तदैव पार्थ 3 मयि परतिश्रुत्य वधं हि तस्य; बलस्य चाप्तस्य तथैव वीर आनीय नः शत्रुमध्यं स कस्मात; समुत्क्षिप्य सथण्डिले परत्यपिंष्ठाह 4 अन्वाशिष्म वयम अर्जुन तवयि; यियासवॊ बहुकल्याणम इष्टम तन नः सर्वं विफलं राजपुत्र; फलार्थिनां निचुलेवातिपुष्पः 5 परच्छादितं बडिशम इवामिषेण; परच्छादितॊ गवय इवापवाचा अनर्थकं मे दर्शितवान असि तवं; राज्यार्थिनॊ राज्यरूपं विनाशम 6 यत तत पृथां वाग उवाचान्तरिक्षे; सप्ताह जाते तवयि मन्दबुद्धौ जातः पुत्रॊ वासव विक्रमॊ ऽयं; सर्वाञ शूराञ शात्रवाञ जेष्यतीति 7 अयं जेता खाण्डवे देवसंघान; सर्वाणि भूतान्य अपि चॊत्तमौजाः अयं जेता मद्रकलिङ्गकेकयान; अयं कुरून हन्ति च राजमध्ये 8 अस्मात परॊ न भविता धनुर्धरॊ; न वै भूतः कश चन जातु जेता इच्छन्न आर्यः सर्वभूतानि कुर्याद; वशे वशीसर्वसमाप्त विद्यः 9 कान्त्या शशाङ्कस्य जवेन वायॊः; सथैर्येण मेरॊः कषमया पृथिव्याः सूर्यस्य भासा धनदस्य लक्ष्म्या; शौर्येण शक्रस्य बबलेन विष्णॊः 10 तुल्यॊ महात्मा तव कुन्ति पुत्रॊ; जातॊ ऽदितेर विष्णुर इवारि हन्ता सवेषां जयाय दविषतां वधाय; खयातॊ ऽमितौजाः कुलतन्तु कर्ता 11 इत्य अन्तरिक्षे शतशृङ्गमूर्ध्नि; तपस्विनां शृण्वतां वाग उवाच एवंविधं तवां तच च नाभूत तवाद्य; देवा हि नूनम अनृतं वदन्ति 12 तथापरेषाम ऋषिसत्तमानां; शरुत्वा गिरं पूजयतां सदैव न संनतिं परैति सुयॊधनस्य; न तवा जानाम्य आधिरथेर भयार्तम 13 तवष्टा कृतं वाहम अकूजनाक्षं; शुभं समास्थाय कपिध्वजं तवम खड्गं गृहीत्वा हेमचित्रं समिद्धं; धनुश चेदं गाण्डिवं तालमात्रम स केशवेनॊह्यमानः कथं नु; कर्णाद भीतॊ वयपयातॊ ऽसि पार्थ 14 धनुश चैतत केशवाय परदाय; यन्ता भविष्यस तवं रणे चेद दुरात्मन ततॊ ऽहनिष्यत केशवः कर्णम उग्रं; मरुत्पतिर वृत्रम इवात्त वज्रः 15 मासे ऽपतिष्यः पञ्चमे तवं परकृच्छ्रे; न वा गर्भॊ ऽपय अभविष्यः पृथायाः तत ते शरमॊ राजपुत्राभविष्यन; न संग्रामाद अपयातुं दुरात्मन |
1
[s] śrutvā karṇaṃ kalyam udāravīryaṃ; kruddhaḥ pārthaḥ phalgunasyāmitaujāḥ dhanaṃjayaṃ vākyam uvāca cedaṃ; yudhiṣṭhiraḥ karṇa śarābhitaptaḥ 2 idaṃ yadi dvaitavane hy avakṣyaḥ; karṇaṃ yoddhuṃ na prasahe nṛpeti vayaṃ tadā prāptakālāni sarve; vṛttāny upaiṣyāma tadaiva pārtha 3 mayi pratiśrutya vadhaṃ hi tasya; balasya cāptasya tathaiva vīra ānīya naḥ śatrumadhyaṃ sa kasmāt; samutkṣipya sthaṇḍile pratyapiṃṣṭhāh 4 anvāśiṣma vayam arjuna tvayi; yiyāsavo bahukalyāṇam iṣṭam tan naḥ sarvaṃ viphalaṃ rājaputra; phalārthināṃ niculevātipuṣpaḥ 5 pracchāditaṃ baḍiśam ivāmiṣeṇa; pracchādito gavaya ivāpavācā anarthakaṃ me darśitavān asi tvaṃ; rājyārthino rājyarūpaṃ vināśam 6 yat tat pṛthāṃ vāg uvācāntarikṣe; saptāha jāte tvayi mandabuddhau jātaḥ putro vāsava vikramo 'yaṃ; sarvāñ śūrāñ śātravāñ jeṣyatīti 7 ayaṃ jetā khāṇḍave devasaṃghān; sarvāṇi bhūtāny api cottamaujāḥ ayaṃ jetā madrakaliṅgakekayān; ayaṃ kurūn hanti ca rājamadhye 8 asmāt paro na bhavitā dhanurdharo; na vai bhūtaḥ kaś cana jātu jetā icchann āryaḥ sarvabhūtāni kuryād; vaśe vaśīsarvasamāpta vidyaḥ 9 kāntyā śaśāṅkasya javena vāyoḥ; sthairyeṇa meroḥ kṣamayā pṛthivyāḥ sūryasya bhāsā dhanadasya lakṣmyā; śauryeṇa śakrasya bbalena viṣṇoḥ 10 tulyo mahātmā tava kunti putro; jāto 'diter viṣṇur ivāri hantā sveṣāṃ jayāya dviṣatāṃ vadhāya; khyāto 'mitaujāḥ kulatantu kartā 11 ity antarikṣe śataśṛṅgamūrdhni; tapasvināṃ śṛṇvatāṃ vāg uvāca evaṃvidhaṃ tvāṃ tac ca nābhūt tavādya; devā hi nūnam anṛtaṃ vadanti 12 tathāpareṣām ṛṣisattamānāṃ; śrutvā giraṃ pūjayatāṃ sadaiva na saṃnatiṃ praiti suyodhanasya; na tvā jānāmy ādhirather bhayārtam 13 tvaṣṭā kṛtaṃ vāham akūjanākṣaṃ; śubhaṃ samāsthāya kapidhvajaṃ tvam khaḍgaṃ gṛhītvā hemacitraṃ samiddhaṃ; dhanuś cedaṃ gāṇḍivaṃ tālamātram sa keśavenohyamānaḥ kathaṃ nu; karṇād bhīto vyapayāto 'si pārtha 14 dhanuś caitat keśavāya pradāya; yantā bhaviṣyas tvaṃ raṇe ced durātman tato 'haniṣyat keśavaḥ karṇam ugraṃ; marutpatir vṛtram ivātta vajraḥ 15 māse 'patiṣyaḥ pañcame tvaṃ prakṛcchre; na vā garbho 'py abhaviṣyaḥ pṛthāyāḥ tat te śramo rājaputrābhaviṣyan; na saṃgrāmād apayātuṃ durātman |