KJV

1  A Prayer⁸⁶⁰⁵ of David.¹⁷³² Hear⁸⁰⁸⁵ the right,⁶⁶⁶⁴ O LORD³⁰⁶⁸ attend⁷¹⁸¹ unto my cry,⁷⁴⁴⁰ give ear²³⁸ unto my prayer,⁸⁶⁰⁵ that goeth not³⁸⁰⁸ out of feigned⁴⁸²⁰ lips.⁸¹⁹³

2  Let my sentence⁴⁹⁴¹ come forth³³¹⁸ from thy presence;^{4480 6440} let thine eyes⁵⁸⁶⁹ behold²³⁷² the things that are equal.⁴³³⁹

3  Thou hast proved⁹⁷⁴ mine heart;³⁸²⁰ thou hast visited⁶⁴⁸⁵ me in the night;³⁹¹⁵ thou hast tried⁶⁸⁸⁴ me, and shalt find⁴⁶⁷² nothing;¹⁰⁷⁷ I am purposed²¹⁶¹ that my mouth⁶³¹⁰ shall not¹⁰⁷⁷ transgress.⁵⁶⁷⁴

4  Concerning the works⁶⁴⁶⁸ of men,¹²⁰ by the word¹⁶⁹⁷ of thy lips⁸¹⁹³ I⁵⁸⁹ have kept⁸¹⁰⁴ me from the paths⁷³⁴ of the destroyer.⁶⁵³⁰

5  Hold up⁸⁵⁵¹ my goings⁸³⁸ in thy paths,⁴⁵⁷⁰ that my footsteps⁶⁴⁷¹ slip⁴¹³¹ not.¹⁰⁷⁷

6  I⁵⁸⁹ have called upon⁷¹²¹ thee, for³⁵⁸⁸ thou wilt hear⁶⁰³⁰ me, O God:⁴¹⁰ incline⁵¹⁸⁶ thine ear²⁴¹ unto me, and hear⁸⁰⁸⁵ my speech.⁵⁶⁵

7  Show thy marvelous lovingkindness,^{6395 2617} O thou that savest³⁴⁶⁷ by thy right hand³²²⁵ them which put their trust²⁶²⁰ in thee from those that rise up^{4480 6965} against them.

8  Keep⁸¹⁰⁴ me as the apple^{380 1323} of the eye,⁵⁸⁶⁹ hide⁵⁶⁴¹ me under the shadow⁶⁷³⁸ of thy wings,³⁶⁷¹

9  From^{4480 6440} the wicked⁷⁵⁶³ that²⁰⁹⁸ oppress⁷⁷⁰³ me, from my deadly⁵³¹⁵ enemies,³⁴¹ who compass me about.^{5362 5921}

10  They are enclosed in⁵⁴⁶² their own fat:²⁴⁵⁹ with their mouth⁶³¹⁰ they speak¹⁶⁹⁶ proudly.¹³⁴⁸

11  They have now⁶²⁵⁸ compassed⁵⁴³⁷ us in our steps:⁸³⁸ they have set⁷⁸⁹⁶ their eyes⁵⁸⁶⁹ bowing down⁵¹⁸⁶ to the earth;⁷⁷⁶

12  Like¹⁸²⁵ as a lion⁷³⁸ that is greedy³⁷⁰⁰ of his prey,²⁹⁶³ and as it were a young lion³⁷¹⁵ lurking³⁴²⁷ in secret places.⁴⁵⁶⁵

13  Arise,⁶⁹⁶⁵ O LORD,³⁰⁶⁸ disappoint^{6923 6440} him, cast him down:³⁷⁶⁶ deliver⁶⁴⁰³ my soul⁵³¹⁵ from the wicked,^{4480 7563} which is thy sword:²⁷¹⁹

14  From men^{4480 4962} which are thy hand,³⁰²⁷ O LORD,³⁰⁶⁸ from men^{4480 4962} of the world,^{4480 2465} which have their portion²⁵⁰⁶ in this life,²⁴¹⁶ and whose belly⁹⁹⁰ thou fillest⁴³⁹⁰ with thy hid⁶⁸⁴⁵ treasure: they are full⁷⁶⁴⁶ of children,¹¹²¹ and leave⁵¹¹⁷ the rest³⁴⁹⁹ of their substance to their babes.⁵⁷⁶⁸

15  As for me,⁵⁸⁹ I will behold²³⁷² thy face⁶⁴⁴⁰ in righteousness:⁶⁶⁶⁴ I shall be satisfied,⁷⁶⁴⁶ when I awake,⁶⁹⁷⁴ with thy likeness.⁸⁵⁴⁴

Sep

1 εἰς τὸ τέλος τῷ παιδὶ κυρίου τῷ Δαυιδ ἃ ἐλάλησεν τῷ κυρίῳ τοὺς λόγους τῆς ᾠδῆς ταύτης ἐν ἡμέρᾳ ᾗ ἐρρύσατο αὐτὸν κύριος ἐκ χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ ἐκ χειρὸς Σαουλ

2 καὶ εἶπεν ἀγαπήσω σε κύριε ἡ ἰσχύς μου

3 κύριος στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου καὶ ῥύστης μου ὁ θεός μου βοηθός μου καὶ ἐλπιῶ ἐπ᾽ αὐτόν ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας σωτηρίας μου ἀντιλήμπτωρ μου

4 αἰνῶν ἐπικαλέσομαι κύριον καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου σωθήσομαι

5 περιέσχον με ὠδῖνες θανάτου καὶ χείμαρροι ἀνομίας ἐξετάραξάν με

6 ὠδῖνες ᾅδου περιεκύκλωσάν με προέφθασάν με παγίδες θανάτου

7 καὶ ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐπεκαλεσάμην τὸν κύριον καὶ πρὸς τὸν θεόν μου ἐκέκραξα ἤκουσεν ἐκ ναοῦ ἁγίου αὐτοῦ φωνῆς μου καὶ ἡ κραυγή μου ἐνώπιον αὐτοῦ εἰσελεύσεται εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ

8 καὶ ἐσαλεύθη καὶ ἔντρομος ἐγενήθη ἡ γῆ καὶ τὰ θεμέλια τῶν ὀρέων ἐταράχθησαν καὶ ἐσαλεύθησαν ὅτι ὠργίσθη αὐτοῖς ὁ θεός

9 ἀνέβη καπνὸς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ πῦρ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ κατεφλόγισεν ἄνθρακες ἀνήφθησαν ἀπ᾽ αὐτοῦ

10 καὶ ἔκλινεν οὐρανὸν καὶ κατέβη καὶ γνόφος ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ

11 καὶ ἐπέβη ἐπὶ χερουβιν καὶ ἐπετάσθη ἐπετάσθη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων

12 καὶ ἔθετο σκότος ἀποκρυφὴν αὐτοῦ κύκλῳ αὐτοῦ ἡ σκηνὴ αὐτοῦ σκοτεινὸν ὕδωρ ἐν νεφέλαις ἀέρων

13 ἀπὸ τῆς τηλαυγήσεως ἐνώπιον αὐτοῦ αἱ νεφέλαι διῆλθον χάλαζα καὶ ἄνθρακες πυρός

14 καὶ ἐβρόντησεν ἐξ οὐρανοῦ κύριος καὶ ὁ ὕψιστος ἔδωκεν φωνὴν αὐτοῦ

15 καὶ ἐξαπέστειλεν βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτοὺς καὶ ἀστραπὰς ἐπλήθυνεν καὶ συνετάραξεν αὐτούς

16 καὶ ὤφθησαν αἱ πηγαὶ τῶν ὑδάτων καὶ ἀνεκαλύφθη τὰ θεμέλια τῆς οἰκουμένης ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου κύριε ἀπὸ ἐμπνεύσεως πνεύματος ὀργῆς σου

17 ἐξαπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβέν με προσελάβετό με ἐξ ὑδάτων πολλῶν

18 ῥύσεταί με ἐξ ἐχθρῶν μου δυνατῶν καὶ ἐκ τῶν μισούντων με ὅτι ἐστερεώθησαν ὑπὲρ ἐμέ

19 προέφθασάν με ἐν ἡμέρᾳ κακώσεώς μου καὶ ἐγένετο κύριος ἀντιστήριγμά μου

20 καὶ ἐξήγαγέν με εἰς πλατυσμόν ῥύσεταί με ὅτι ἠθέλησέν με ῥύσεταί με ἐξ ἐχθρῶν μου δυνατῶν καὶ ἐκ τῶν μισούντων με

21 καὶ ἀνταποδώσει μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἀνταποδώσει μοι

22 ὅτι ἐφύλαξα τὰς ὁδοὺς κυρίου καὶ οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ τοῦ θεοῦ μου

23 ὅτι πάντα τὰ κρίματα αὐτοῦ ἐνώπιόν μου καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ οὐκ ἀπέστησα ἀπ᾽ ἐμοῦ

24 καὶ ἔσομαι ἄμωμος μετ᾽ αὐτοῦ καὶ φυλάξομαι ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου

25 καὶ ἀνταποδώσει μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ

26 μετὰ ὁσίου ὁσιωθήσῃ καὶ μετὰ ἀνδρὸς ἀθῴου ἀθῷος ἔσῃ

27 καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸς ἔσῃ καὶ μετὰ στρεβλοῦ διαστρέψεις

28 ὅτι σὺ λαὸν ταπεινὸν σώσεις καὶ ὀφθαλμοὺς ὑπερηφάνων ταπεινώσεις

29 ὅτι σὺ φωτιεῖς λύχνον μου κύριε ὁ θεός μου φωτιεῖς τὸ σκότος μου

30 ὅτι ἐν σοὶ ῥυσθήσομαι ἀπὸ πειρατηρίου καὶ ἐν τῷ θεῷ μου ὑπερβήσομαι τεῖχος

31 ὁ θεός μου ἄμωμος ἡ ὁδὸς αὐτοῦ τὰ λόγια κυρίου πεπυρωμένα ὑπερασπιστής ἐστιν πάντων τῶν ἐλπιζόντων ἐπ᾽ αὐτόν

32 ὅτι τίς θεὸς πλὴν τοῦ κυρίου καὶ τίς θεὸς πλὴν τοῦ θεοῦ ἡμῶν

33 ὁ θεὸς ὁ περιζωννύων με δύναμιν καὶ ἔθετο ἄμωμον τὴν ὁδόν μου

34 ὁ καταρτιζόμενος τοὺς πόδας μου ὡς ἐλάφου καὶ ἐπὶ τὰ ὑψηλὰ ἱστῶν με

35 διδάσκων χεῖράς μου εἰς πόλεμον καὶ ἔθου τόξον χαλκοῦν τοὺς βραχίονάς μου

36 καὶ ἔδωκάς μοι ὑπερασπισμὸν σωτηρίας μου καὶ ἡ δεξιά σου ἀντελάβετό μου καὶ ἡ παιδεία σου ἀνώρθωσέν με εἰς τέλος καὶ ἡ παιδεία σου αὐτή με διδάξει

37 ἐπλάτυνας τὰ διαβήματά μου ὑποκάτω μου καὶ οὐκ ἠσθένησαν τὰ ἴχνη μου

38 καταδιώξω τοὺς ἐχθρούς μου καὶ καταλήμψομαι αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀποστραφήσομαι ἕως ἂν ἐκλίπωσιν

39 ἐκθλίψω αὐτούς καὶ οὐ μὴ δύνωνται στῆναι πεσοῦνται ὑπὸ τοὺς πόδας μου

40 καὶ περιέζωσάς με δύναμιν εἰς πόλεμον συνεπόδισας πάντας τοὺς ἐπανιστανομένους ἐπ᾽ ἐμὲ ὑποκάτω μου

41 καὶ τοὺς ἐχθρούς μου ἔδωκάς μοι νῶτον καὶ τοὺς μισοῦντάς με ἐξωλέθρευσας

42 ἐκέκραξαν καὶ οὐκ ἦν ὁ σῴζων πρὸς κύριον καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν

43 καὶ λεπτυνῶ αὐτοὺς ὡς χοῦν κατὰ πρόσωπον ἀνέμου ὡς πηλὸν πλατειῶν λεανῶ αὐτούς

44 ῥύσῃ με ἐξ ἀντιλογιῶν λαοῦ καταστήσεις με εἰς κεφαλὴν ἐθνῶν λαός ὃν οὐκ ἔγνων ἐδούλευσέν μοι

45 εἰς ἀκοὴν ὠτίου ὑπήκουσέν μοι υἱοὶ ἀλλότριοι ἐψεύσαντό μοι

46 υἱοὶ ἀλλότριοι ἐπαλαιώθησαν καὶ ἐχώλαναν ἀπὸ τῶν τρίβων αὐτῶν

47 ζῇ κύριος καὶ εὐλογητὸς ὁ θεός μου καὶ ὑψωθήτω ὁ θεὸς τῆς σωτηρίας μου

48 ὁ θεὸς ὁ διδοὺς ἐκδικήσεις ἐμοὶ καὶ ὑποτάξας λαοὺς ὑπ᾽ ἐμέ

49 ὁ ῥύστης μου ἐξ ἐχθρῶν μου ὀργίλων ἀπὸ τῶν ἐπανιστανομένων ἐπ᾽ ἐμὲ ὑψώσεις με ἀπὸ ἀνδρὸς ἀδίκου ῥύσῃ με

50 διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔθνεσιν κύριε καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ

51 μεγαλύνων τὰς σωτηρίας τοῦ βασιλέως αὐτοῦ καὶ ποιῶν ἔλεος τῷ χριστῷ αὐτοῦ τῷ Δαυιδ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος

Tan

‎1 ‏תְּפִלָּ֗ה לְדָ֫וִ֥ד שִׁמְעָ֤ה יְהוָ֨ה׀ צֶ֗דֶק הַקְשִׁ֥יבָה רִנָּתִ֗י הַאֲזִ֥ינָה תְפִלָּתִ֑י בְּ֝לֹ֗א שִׂפְתֵ֥י מִרְמָֽה׃

‎2 ‏מִ֭לְּפָנֶיךָ מִשְׁפָּטִ֣י יֵצֵ֑א עֵ֝ינֶ֗יךָ תֶּחֱזֶ֥ינָה מֵישָׁרִֽים׃

‎3 ‏בָּ֘חַ֤נְתָּ לִבִּ֨י׀ פָּ֘קַ֤דְתָּ לַּ֗יְלָה צְרַפְתַּ֥נִי בַל־תִּמְצָ֑א זַ֝מֹּתִ֗י בַּל־יַעֲבָר־פִּֽי׃

‎4 ‏לִפְעֻלּ֣וֹת אָ֭דָם בִּדְבַ֣ר שְׂפָתֶ֑יךָ אֲנִ֥י שָׁ֝מַ֗רְתִּי אָרְח֥וֹת פָּרִֽיץ׃

‎5 ‏תָּמֹ֣ךְ אֲ֭שֻׁרַי בְּמַעְגְּלוֹתֶ֑יךָ בַּל־נָמ֥וֹטּוּ³ פְעָמָֽי׃

‎6 ‏אֲנִֽי־קְרָאתִ֣יךָ כִֽי־תַעֲנֵ֣נִי אֵ֑ל הַֽט־אָזְנְךָ֥ לִ֝֗י שְׁמַ֣ע אִמְרָתִֽי׃

‎7 ‏הַפְלֵ֣ה חֲ֭סָדֶיךָ מוֹשִׁ֣יעַ חוֹסִ֑ים מִ֝מִּתְקוֹמְמִ֗ים בִּֽימִינֶֽךָ׃

‎8 ‏שָׁ֭מְרֵנִי כְּאִישׁ֣וֹן בַּת־עָ֑יִן בְּצֵ֥ל כְּ֝נָפֶ֗יךָ תַּסְתִּירֵֽנִי׃

‎9 ‏מִפְּנֵ֣י רְ֭שָׁעִים ז֣וּ שַׁדּ֑וּנִי אֹיְבַ֥י בְּ֝נֶ֗פֶשׁ יַקִּ֥יפוּ עָלָֽי׃

‎10 ‏חֶלְבָּ֥מוֹ סָּגְר֑וּ פִּ֝֗ימוֹ דִּבְּר֥וּ בְגֵאֽוּת׃

‎11 ‏אַ֭שֻּׁרֵינוּ עַתָּ֣ה סבבוני סְבָב֑וּנוּ עֵינֵיהֶ֥ם יָ֝שִׁ֗יתוּ לִנְט֥וֹת בָּאָֽרֶץ׃

‎12 ‏דִּמְיֹנ֗וֹ כְּ֭אַרְיֵה יִכְס֣וֹף לִטְר֑וֹף וְ֝כִכְפִ֗יר יֹשֵׁ֥ב בְּמִסְתָּרִֽים׃

‎13 ‏קוּמָ֤ה יְהוָ֗ה קַדְּמָ֣ה פָ֭נָיו הַכְרִיעֵ֑הוּ פַּלְּטָ֥ה נַ֝פְשִׁ֗י מֵרָשָׁ֥ע חַרְבֶּֽךָ׃

‎14 ‏מִֽמְתִ֥ים יָדְךָ֨׀ יְהוָ֡ה מִֽמְתִ֬ים מֵחֶ֗לֶד חֶלְקָ֥ם בַּֽחַיִּים֮ וצפינך וּֽצְפוּנְךָ֮ תְּמַלֵּ֪א בִ֫טְנָ֥ם יִשְׂבְּע֥וּ בָנִ֑ים וְהִנִּ֥יחוּ יִ֝תְרָ֗ם לְעוֹלְלֵיהֶֽם׃

‎15 ‏אֲנִ֗י בְּ֭צֶדֶק אֶחֱזֶ֣ה פָנֶ֑יךָ אֶשְׂבְּעָ֥ה בְ֝הָקִ֗יץ תְּמוּנָתֶֽךָ׃

Vul

1 In finem. Puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici hujus, in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum ejus, et de manu Saul, et dixit:

2 [Diligam te, Domine, fortitudo mea.

3 Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus.
Deus meus adjutor meus, et sperabo in eum;
protector meus, et cornu salutis meæ, et susceptor meus.

4 Laudans invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.

5 Circumdederunt me dolores mortis,
et torrentes iniquitatis conturbaverunt me.

6 Dolores inferni circumdederunt me;
præoccupaverunt me laquei mortis.

7 In tribulatione mea invocavi Dominum,
et ad Deum meum clamavi:
et exaudivit de templo sancto suo vocem meam;
et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus.

8 Commota est, et contremuit terra;
fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt:
quoniam iratus est eis.

9 Ascendit fumus in ira ejus,
et ignis a facie ejus exarsit;
carbones succensi sunt ab eo.

10 Inclinavit cælos, et descendit,
et caligo sub pedibus ejus.

11 Et ascendit super cherubim, et volavit;
volavit super pennas ventorum.

12 Et posuit tenebras latibulum suum;
in circuitu ejus tabernaculum ejus,
tenebrosa aqua in nubibus aëris.

13 Præ fulgore in conspectu ejus nubes transierunt;
grando et carbones ignis.

14 Et intonuit de cælo Dominus,
et Altissimus dedit vocem suam:
grando et carbones ignis.

15 Et misit sagittas suas, et dissipavit eos;
fulgura multiplicavit, et conturbavit eos.

16 Et apparuerunt fontes aquarum,
et revelata sunt fundamenta orbis terrarum,
ab increpatione tua, Domine,
ab inspiratione spiritus iræ tuæ.

17 Misit de summo, et accepit me;
et assumpsit me de aquis multis.

18 Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderunt me.
Quoniam confortati sunt super me;

19 prævenerunt me in die afflictionis meæ:
et factus est Dominus protector meus.

20 Et eduxit me in latitudinem;
salvum me fecit, quoniam voluit me,

21 et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi:

22 quia custodivi vias Domini,
nec impie gessi a Deo meo;

23 quoniam omnia judicia ejus in conspectu meo,
et justitias ejus non repuli a me.

24 Et ero immaculatus cum eo;
et observabo me ab iniquitate mea.

25 Et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum ejus.

26 Cum sancto sanctus eris,
et cum viro innocente innocens eris,

27 et cum electo electus eris,
et cum perverso perverteris.

28 Quoniam tu populum humilem salvum facies,
et oculos superborum humiliabis.

29 Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine;
Deus meus, illumina tenebras meas.

30 Quoniam in te eripiar a tentatione;
et in Deo meo transgrediar murum.

31 Deus meus, impolluta via ejus;
eloquia Domini igne examinata:
protector est omnium sperantium in se.

32 Quoniam quis deus præter Dominum?
aut quis deus præter Deum nostrum?

33 Deus qui præcinxit me virtute,
et posuit immaculatam viam meam;

34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum,
et super excelsa statuens me;

35 qui docet manus meas ad prælium.
Et posuisti, ut arcum æreum, brachia mea,

36 et dedisti mihi protectionem salutis tuæ:
et dextera tua suscepit me,
et disciplina tua correxit me in finem,
et disciplina tua ipsa me docebit.

37 Dilatasti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmata vestigia mea.

38 Persequar inimicos meos, et comprehendam illos;
et non convertar donec deficiant.

39 Confringam illos, nec poterunt stare;
cadent subtus pedes meos.

40 Et præcinxisti me virtute ad bellum,
et supplantasti insurgentes in me subtus me.

41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum,
et odientes me disperdidisti.

42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret;
ad Dominum, nec exaudivit eos.

43 Et comminuam eos ut pulverem ante faciem venti;
ut lutum platearum delebo eos.

44 Eripies me de contradictionibus populi;
constitues me in caput gentium.

45 Populus quem non cognovi servivit mihi;
in auditu auris obedivit mihi.

46 Filii alieni mentiti sunt mihi,
filii alieni inveterati sunt,
et claudicaverunt a semitis suis.

47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus,
et exaltetur Deus salutis meæ.

48 Deus qui das vindictas mihi,
et subdis populos sub me;
liberator meus de inimicis meis iracundis.

49 Et ab insurgentibus in me exaltabis me;
a viro iniquo eripies me.

50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine,
et nomini tuo psalmum dicam;

51 magnificans salutes regis ejus,
et faciens misericordiam christo suo David,
et semini ejus usque in sæculum.]